"မသြားခ်င္ဘူးကြာ၊ ပိတ္ရက္မိန္းမနဲ႔ပဲေနခ်င္တာ"
ႏုႏုကိုယ္ကို ေထြးဖက္ထားရင္းက ေအာင္ႏိုင္ၿငီးျငဴေနရသည့္အေၾကာင္းမွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္း ၿမိဳ႕ေပၚသို႔ ဆရာမြမ္းမံသင္တန္း တစ္ပတ္သြားတက္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
"တပတ္တည္းကို ကိုႀကီးကလည္း"
"ဘာလဲ၊ ႏုႏုကေတာ့ ကိုႀကီးနဲ႔ခြဲႏိုင္တယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။"
"အဲ့လိုလဲ၊ ဘယ္ဟုတ္မလည္း ကိုႀကီးရယ္၊ သြားရမယ့္ကိစၥက သြားရမွာပဲကို၊ ႏုႏုမခြဲႏိုင္ေတာ့ေရာ၊ ေခၚသြားလို႔ရတာၾကလို႔"
"ႏုႏု အေမတို႔နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကီးႀကီးခင္ဆီပဲျဖစ္ျဖစ္ျပန္ေနမလား။ ဒီမွာဆို တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာ ကိုႀကီးစိတ္မခ်ဘူး"
"မသြားခ်င္ပါဘူး။ ႏုႏုတစ္ေယာက္တည္းလည္းေနရဲပါတယ္။ ေဘးခန္းမွာ အစ္မလွဝင္းလည္းရွိေနတာပဲ၊ ၿပီးေတာ့ဒီအိမ္မွာဆိုရင္က ကိုႀကီးအေငြ႕သက္ေလးေတြရွိေသးတယ္ေလ"
"ေအာင္မေလးဗ်ာ မသြားခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့လူကို၊ ပိုၿပီးမသြားခ်င္ေအာင္ေျပာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး မြ"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုႀကီးနဲ႔ကိုေက်ာ္စြာ သင္တန္းသြားတက္ၾကေတာ့၊ ႏုႏုနဲ႔ အစ္မလွဝင္း က်န္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ ကိုႀကီးသြားတဲ့ ပထမဆုံးည ႏုႏုမွာ ဘယ္လူးလိုက္ ညာလွိမ့္လိုက္ႏွင့္ ဘယ္လိုမွ အိပ္မရသည့္အဆုံး ဖုန္းသုံးေနလိုက္ေတာ့သည္။ ႐ုတ္တရတ္ video call တစ္ခု ဝင္လာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ဟင္ ကိုႀကီး ခုခ်ိန္ထိ မအိပ္ေသးဘူးလား။ မနက္ျဖန္လည္း သင္တန္းတေနကုန္တက္ရမွာေလ။ ေစာေစာအိပ္တာ မဟုတ္ဖူး"
"အြန္းႏုႏုေဘးမွာမရွိေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္လို႔၊ ဖုန္းၾကည့္ေနရင္းက ႏုႏုမီးစိမ္းေနတာေတြ႕လို႔ ေခၚလိုက္တာ ၊ ႏုႏုကေရာ ဘာလို႔မအိပ္ေသးတာလဲ"
"အိပ္မေပ်ာ္လို႔"
"ဘာလို႔လဲ၊ တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ေၾကာက္ေနလို႔လား"
"ဟင့္အင္း၊ ကိုႀကီး ေဟာက္သံမၾကားရလို႔"
ေအာင္ႏိုင္ သေဘာက်လြန္းလို႔ ၿပဳံးမိသြားသည္။ ညားခါစတုန္းက ကိုႀကီးေဟာက္သံေၾကာင့္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ေျပာတဲ့သူေလးက အခုေတာ့ ေဟာက္သံမၾကားရလို႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူးတဲ့ေလ။
CZYTASZ
ႏုႏုတစ္ေယာက္သာ
Romans"ဘာလို႔လဲ၊ ႏုႏုကိုဘာလို႔လက္ထပ္ခ်င္တာလဲ" ေမးလာသည့္ ႏုႏု၏မ်က္ဝန္းမ်ားက သိလိုေသာအေရာင္မ်ား တဖ်က္ဖ်က္လက္ေနသည္။ "ႏုႏုမို႔လို႔၊ ႏုႏုျဖစ္ေနလို႔" ထိုတိုေတာင္းေသာ အေျဖေလးက ေအာင္ႏိုင့္ကို အမွတ္ျပည့္ရေစခဲ့သည္။
