•••••
កាត់មកខាងហុងអុីវិញ..
មិនយូប៉ុន្មានភាពងងឹតក៏បានចូលមកគ្រប់គ្រង់នៅ
គ្រប់កន្លែង នៅវេលានេះមក10យប់បាត់ទៅហេីយ
ចំណែកឯនាយតូចហុងអុីនិងតានឡានវិញក៏បាន
សុំសិស្សច្បងមកមុនផងដែរព្រោះតែនេះគឺវាយប់ណា
ស់ទៅហេីយ...
«ហុងអុី..ឯងមកនេះមានបានប្រាប់បងប្រុសរបស់ឯងទេ..» តានឡានដែរកំពុងតែបេីកឡានមកផ្ទះវិញ
បានសួរទៅហុងអុី ទាំងភ្នែកកំពុងតែមេីលផ្លូវ...
«យេីងអត់បានប្រាប់គាត់ទេ ចុះឯងវិញមានប្រាប់បង
ប្រុសស៊ាវចាន់ទេ...»
«ក៏ដូចគ្នាយេីងអត់បានប្រាប់គាត់ទេ តែក៏មិនបញ្ហាដែរ
ស្មេីនេះលួចចូលផ្ទះក៏គាត់មិនដឹងដែរ ប្រហែលគាត់កំពុ
ងតែសម្រាកផងក៏មិនដឹង..» តានឡាននិយាយទាំងញញឹមមានភាពជឿជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា នាយនិងមិនត្រូវបានស៊ាវចាន់រករឿងនោះឡេីយ ...
«អឺ..តែយេីងទៅមិនដឹងថាស្មេីនេះគាត់គេងហេីយ
ឫក៏នៅទេ» នាយតូចនិយាយទាំងសម្លេងខ្សោះ តែ
រុយភឹងដឹង និងមានរឿងទៀតមិនខានឡេីយ...
«ឯងកុំភ័យមេីល ពេលទៅដល់ភូមិគ្រឹះហេីយឯង ក៏ដេី
រលបៗទៅគាត់អត់ដឹងទេ»
«គិតទៅគំនិតថោកទាបចឹងឯងគិតឃេីញណាស់»
«ជារឿងធម្មតាទេសម្រាប់យេីងនោះ» និយាយហេី
យនាយក៏បានបន្ថែបលឿនឡានអោយកាន់តែលឿនជាងមុនទៅទៀត... ចំណែកឯនាយតូចមិនបានមាត់ក៏
អ្វីទៀតឡេីយនាយបានផ្អែកក្បាលនិងកញ្ចក់សង្ងំបាត់
មាត់ឆឹង...
មិនយូប៉ុន្មានឡានក៏បានបេីកមកដល់ខាងមុខភូមិគ្រិះ
តានឡានបានដាក់អោយនាយតូចចុះត្រឹមនេះ...
«យេីងទៅវិញហេីយ វេីយសង្ឃឹមថានិងឯងនិងលួច
ចូលផ្ទះបានសម្រាច់» មុននិងបេីកឡានចេញទៅតាន
ឡានក៏មិនភ្លេចជូនពរទៅកាន់ហុងអុីផងដែរ...
«អឹម..សំណាងល្អណាវេីយ» ហុងអុីរកតបនិងតានឡា
នមិនទាន់និងចប់ស្រួលបួលផងមហាមិត្តក៏បេីកឡានចេញទៅ...
«អ្នកប្រុសតូចឆាប់ចូលមកខាងក្នុងមកទាន»
រវល់តែភ្លឹកនិងមេីលទៅតានឡាន នាយតូចមិនដឹង
ថាអ្នកបម្រេីមកបេីកទ្វាអោយតាំងពីពេលណា...
