Andito kami sa canteen ngayon kasama si Eva,hindi talaga nawawalan ng topic itong dalawa lalo na si Margot.
“Baka pinagtagpo kayo ulit ni Nyx para may second chance diba?” hindi ko alam kung tatawa ba ako sa sinabi ni Margot o hindi,ang sarap lang niya sapakin walang filter kahit kailan.
Naramdaman ko naman ang pagtitig ni Eva sakin at mapait na ngumiti.
“Ate mo Nyx oh, may kasamang ibang professors” lintaya ni Ginger kaya napako doon sa may entrance ang mata ko at isa na rin don si Ms.Sullivan.
“Ang gaganda pala ng kasama ni ate pera” si Margot. Naramdaman ko naman ang kamay ni Eva na pinisil ang kamay ko kaya makahulugang napatingin ako sa kanya na nagpapahiwatig na nasa tabi lang siya.
Our hand is still in that position when someone spoke kaya agad kung hinila ang aking kamay saka tumingin sa taong nag salita sa may likuran ko.
“Baby, can we join the table there?” mapang-asar itong ngumiti sakin saka tumingin ako sa paligid wala na ngang vacant kaya no choice. “okey” tipid kung sabi saka umusog para magkasya kami lahat.
Ramdam ko naman ang tingin na pinukol sakin sa unahan na ngayon ay nakatuon sa kanyang laptop.
“Hindi ka pa ba kakain Stella?” a co professor of my sister asked to miss Sullivan.She let out a deep breath before saying “no,i lost my appetite” malamig niyang sabi.
“Alright so kayo mga kiddo kumain na ba?” tumingin si miss sa direksyon namin habang naghihintay ng sagot.
“Miss baka ma fall kami sa pagka caring mo po,pero kung libri yan kakain kami ulit” anak ng patay gutom talaga kahit kailan.
“Nagbibiro lang ho siya miss hehe aalis na lang po kami para makakain kayo” biglang salita ni Ginger saka hinila patayo si Margot.
Tumayo na kaming apat pero bigla nagsalita itong busy sa laptop.
“Isn't it disrespectful to leave the professors who haven't finished eating?” umayos ito ng upo habang isa isa kaming tinignan. “right in front of you?” ramdam ko ang bawat diin na salita niyang binitawan na nakatitig sakin.
Nagkatitigan naman sina Margot at Ginger bago tumingin sakin parang humingi ito ng tulong.I sighed, after fixing the bag as I looked at her waiting for an answer. “with all due respect ma'am.” ramdam ko na may kamay ma pumigil sa aking laylayang damit kaya tumingin ako sa may gawa bago hinarap ang propesora. “ Respeto pa rin namin yon bilang privacy ninyong mga guro” binaling niya sa ibang direksiyon ang kanyang mata habang nag bibitaw ako ng salita.
‘Hindi dapat yon ang sagot ko,kung wala lang akong natitirang respeto’
“I- I think they are right since they still have the next subject to attend, right?” depensa ng kapatid ko na sinang ayunan ng dalawa.
Hindi na umimik si Professor Sullivan at balik ulit attention niya sa kanyang laptop.Nagpaalam na rin kami sa mga propesora na umalis laking pasalamat ko kay Ginger na gumawa talaga ng paraan para makaalis kami sa lugar na yon,hindi ko kayang manatili kasama ang babaeng yon lalo na sa atmospera nagaganap.
I was here in the parking lot of the school waiting for my sister to come out so we could go home together. I didn't have my car with me. I was too lazy to drive and my sister wanted to go with her.
Kanina pa ako dito nag aabang sa kanya hindi naman kasi ako makapasok sa kotse niya nasa kanya ang susi at ayaw ko naman puntahan kasi may meeting silang mga professor.Tumingin ako ng oras sa aking cellphone mag alas sais na ng gabi nababagot nako dito kakahintay kaya papasok na sana ako sa loob ng campus ay siyang paglabas naman ni Ms.Sullivan.Nilagpasan ko na lang ito when she mentioned my name na ikinatigil ko sa paglakad.
“Wala ka bang nakikitang tao?” napapikit na lang ako sa aking mata habang sinubukan kong kumalma.
The way she speak tagalog in her own accent na kay tagal ko ng hindi narinig.Humarap ako sa kanya saka mapait na ngumiti,wala akong nabasang expression pagharap ko sa kanya nanatili pa rin siyang seryoso na kinatatakutan ng estudyante.
“Sorry for that ma'am,I was in a hurry.” Sabi ko na lang saka pahakbang umatras.
“She was to get something from her office.” I stopped walking then nodded.
She was referring to my sister.
All of a sudden we became quiet. I just looked at her while hugging herself because of the cold atmosphere that seemed like it was going to rain.
Malaya kong pinagmasdan ang suot niya ngayon she was wearing pencil skirt na may slit sa gilid naka tuck in naman yung long sleeve niyang kulay blue.Malayang nakalugay ang mahabang buhok niya ngayon,didn't she get a haircut?“Did you just forget me or something?” biglang sabi niya sa kawalan. “Nevermind. I feel like shit.” in her monotonous tone.
A car suddenly stopped in front of us na alerto naman si miss at bago Siya sumakay nilingon niya ako. “ I will do anything to make up with you Nyx” sumilay ang maganda niyang ngiti nagpapatibok ng mabilis sa aking puso.
Iniwan akong confused sa mga katagang binitawan niyang ayaw ko ulit magtiwala, masakit lalo na't akala ko naghihilom na pero nandito pa rin yung sakit na hindi ko pa rin kayang kalimutan.“Ang ganda mo” Sabi ko sa kanya habang ginagamot niya yong labi ko na pumutok na dahil sa bugbog niya.Sa tuwing tinuroan niya kami mag demo ako na lagi ang tinawag niya instead tatawag siya ng tauhan para makipaglaban sa kanya.Sino ba naman ako para magreklamo kung ganito ba naman kaganda ang nagbugbog sakin tapos gagamutin ka pa pagkatapos. “Ahh shit! masakit na mahapdi ” reklamo ko kasi ba naman diniin niya sa sugat ko ang cotton na may alkohol huhu.
“Your saying too much” inirapan niya ako.Totoo naman talaga na maganda siya sino ba naman ang hindi magka crush sa kanya ang galing niya sa lahat. “Alright ,almost done” sabi niya saka nag ayos na ng gamit.
She's about to leave na pinigilan ko kamay niya.
“You can hurt me more. I don't care about the bruises I get, I'm used to it, as long as…wag lang ito” turo ko sa bandang dibdib na naka ngiti.
Hinila niya kamay niya sa pag hawak ko saka siya tumalikod “Stella miss nagbibiro lang po ako ” habol ko sa kanya kahit masakit pa katawan ko pag ginalaw.
“Rest now don't be stubborn Nyx.” sabi niya na lang kaya hindi na ako humabol pa.
YOU ARE READING
Bitter Rivalries (Intersex)
Short Story"If our love is tragedy then are you my remedy?" - Stella Sullivan