Mania AU

Part5

با لبخندی بزرگ روی لب‌هاش، به کافه برگشت و مقابل چشم‌های منتظر و متعجبِ جیمین، سر جای خودش نشست.
چنگال رو داخل کیک وانیلی فرو برد و تکه‌ی نسبتاً بزرگی رو داخل دهنش گذاشت.

جیمین همون‌طور با لب‌های بازمونده و چشم‌های درشت‌شده نگاهش می‌کرد، بدون اینکه یک کلمه حرف بزنه.
از نظرش چنین لبخندی از سوی تهیونگ زیادی عجیب بود و عجیب‌تر از اون این بود که همین الان تهیونگ دنبال یه پسر دوید؟!
تهیونگ کیک رو قورت داد و نِی آیس‌ کارامل ماکیاتوش رو به لب‌هاش نزدیک کرد؛ اما قبل از خوردن نوشیدنیش، پرسید:
_چرا شبیه به جن‌زده‌ها نگاهم می‌کنی؟

_اون پسره کی بود؟

جیمین یک دفعه پرسید و به جلو خم شد. نگاه مستقیمش داشت تهیونگ رو سوراخ می‌کرد و بتای جوان برای فرار از اون نگاه، یک جواب سرسری داد.

_فقط یکیه که می‌شناسمش.

_آهان، بعد تو گفتی و منم باور کردم.

_اونش دیگه مشکل خودته.

کوتاه جواب داد و بعد از گرفتن نِی با دندون‌هاش، از پنجره بیرون رو نگاه کرد. ممکن بود جونگ‌کوک از این سمت بخواد برگرده.