[WATTYS 2022 KAZANANI]
Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hı...
Merhaba🥺 Son özel bölümümüze hepiniz hoş geldiniz. Biraz buruk ama çokça sevgi doluyum, o yüzden bu bölümü de böyle güzel kapatmak niyetindeyim. Bu bölüm yıllar boyunca elimi hiç bırakmayan, aramıza ne zaman katıldığı fark etmeksizin, bir ucundan dahil olup 12:30 Seansı'nın serüvenine eşlik eden herkese. Sizlere ithafımdır yol arkadaşlarım.
İçeride size daha önce hiç bahsetmediğim, ufak bir de sürprizim olacağı için, merakla tepkilerinizi bekliyor olacağım. Umarım güzel yorumlarınızı benimle paylaşmaktan çekinmezsiniz.🤍
12:30 SEANSI Son Özel Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🗝️
Yıllar sonra, Gökçeada, Çanakkale.
Güneş gözümü alırken dün gece perdeyi çekmeyi unuttuğumu fark ederek homurdandım ve yatakta diğer tarafa döndüm. Kolumu kocamın üzerine atmak için havada savurduğumda, yatağın o tarafının boş olduğunu ancak yumuşak zemine denk geldiğimde anlamıştım. Gözlerimi hiç açmadan elimi yatağın üzerinde gezdirirken sert, sıcak ve kaslı bir vücuda denk gelemedikçe, manasız hayal kırıklığım göğsümde büyüdü. Yine de kokusu hâlâ buradaydı, muhtemelen fazla uzaklaşmamıştı.
Gerçi kokusu daima burnumun ucundaydı, orası apayrı bir mevzuydu.
Uzun zamandır sessizliğin bu kadar yoğun bir şekilde hâkim olduğu bir sabaha uyandığımı hatırlamıyordum. Cihangir muhtemelen bu yüzden erkenden kalkıp işleri kontrol altına almak için yataktan çıkmıştı. Beni düşündüğüne emin olmama rağmen günaydın öpücüğü alamadığım için bunun cezasını, ne yazık ki saatlerce huysuz bir eş olarak ona çektirmek zorundaydım. Yazık olacaktı.
"Anneme söyleyeceğim işte seni! Saçımı çekip duruyorsun! Ben çekiyor muyum senin saçını?!"
"Hayı ben annim söylicem!"
"Görürsün sen şimdi! Anneeeeee!"
"ANNNİİİ!"
İşte, kontrol altında oldukça sakin başlayan bir sabah daha. Aydın olsundu.
Dide'nin sesi giderek yaklaşırken pat pat adımlarıyla onu takip eden küçük ekürisi de hemen ardından geliyordu. Artık birinci sınıfa başlayacak olan küçük kızım kapıda göründüğünde, yatakta doğrulup sırtımı da yatak başlığına yaslamıştım. Yüzümü ovduğum sırada, onun taklidini yaparak, paytak adımlarla arkasından gelen Ege'yi fark ettim.
Altıncı yaşını dolduran Dide'nin yanı sıra, küçük Ege daha ikinci yaşına yeni giriyordu. Hayatımıza öyle ani girmişti ki, hepimiz şaşkına dönmüştük. Ben daha Dide için yeterince iyi annelik yapıp yapamadığımın telaşındayken, bir de ardından neredeyse hiç beklemeden küçük haylazım dünyaya gelmişti.
