[WATTYS 2022 KAZANANI]
Parmağı omzumun üzerindeki belli belirsiz benlere dokundu. Ardından köprücük kemiğime kaydığında dudaklarım, bir nefese muhtaç kalmış gibi titreyerek açıldı. Koyulaşan bakışlarını gördüğümde göğüs kafesimin içindeki kalbim, hı...
Bölüm şarkısı: Sena Şener, Ölsem. (Bölüm sonu özellikle.) The Scientist, Corinne Bailey Rae. (Belirttiğim yerde açabilirsiniz.)
🗝
Birinci Flashback
"Hadi!" dedi kolumdan tutup beni bilmediğim bir noktaya çekiştirirken.
"Tamam," diye mırıldandım. Bezle kapattığı gözlerimle yolu bulmaya çalışıyordum. Evin içinde hangi noktada olduğumuzu az çok tahmin edebiliyordum. Mutfak kapısını açtığını, gıcırtısını duyduğumda anladım. Yine de bozuntuya vermedim ve sarsak adımlarına eşlik ettim.
Güzel sesinden heyecan akıyordu. "Hazır mısın, birazdan gözlerini açacağız."
"Evet," dedim alt dudağımı ısırırken, gözlerim karanlığa alışmak üzereydi. "ben zaten senden gelecek her şeye hazırım."
"Ya Cihangir!" dedi cilveli bir sesle. Neşesini bir an olsun bozmuştu söylediklerim. Sanki tüm güzellikler bugün ondan gelmeliydi de, bana kızıyordu. Kısa bir an söylediğime pişman oldum. Söz konusu olunca ne dilimin, ne de kalbimin kafesi yoktu. Buzdolabının kapağını açıp içinden bir şey çıkardığını hissettim. Tahminimce cam bir tabaktı. Tırnaklarına ve tezgâha sürtünen sesinden anlamıştım. "Ben yapacağım sürprizi," dedi çocuk gibi bir tavırla. "lütfen sen sus."
Başımı salladığımda gülmemeye çalışarak yeniden alt dudağımı kavradım. Dişlerimi alt dudağıma geçirip onu ezerken, Maral'ın pamuk şekerini andıran parfümünün kokusu burnuma çalındı. Ellerini boynuma sardığında, göremesem de ezbere biliyormuşçasına belini kavrayıp onu kendime çektim. Bedenlerimiz birbirine yaslandığında Maral, incecik parmağını ensemden boynuma doğru kaydırdı. "Açıyorum?" dedi benim komutumu bekler gibi.
Büyük bir gülümseme dudaklarıma yerleştiğinde başımı hafifçe yana eğerek onu onayladım. "Aç istersen..."
