12:30 SEANSI

Bir adım geride. (1. Yıl Özel Bölüm)

Yeniden merhaba🍀

Nasıl özledim burada sizinle, DevCih için buluşmayı anlatamam. Ama az kaldı, çok çok az kaldı. Geri döneceğim ve kaldığımız yerden, bıraktığımız gibi, hatta çok daha güzel bir şekilde devam edeceğiz. Söz veriyorum.

Ne kadar heyecanla bölümü beklediğinizi biliyorum. Bölümü ellerinize bırakacağım ama ondan önce birkaç şey söyleyeceğim ilk yılımıza özel, sizin de izninizle. Bugün çenem biraz açık, duygularım biraz yoğun. Lütfen kusuruma bakmayın şimdiden, o kadarı da olsun bence bu seferlik.✨

Bundan tam bir sene önce, yine bu saatlerde, en büyük hayalim adına bir adım attım ben. Kendim için, kardeşime armağan ettiğim minicik bir adım.

14 Mart, 2020'de.

O günden sonra, her anlamda benim için çok ama çok özel olacak bir tarihte. Bir cumartesi akşamı.

İki karakter doğdu zihnimde önce. Bir yere yerleşemediler ama gitmediler de oldukları noktadan başka bir yere. Aklıma düşüşleri ani oldu belki ama onlarda özel bir şeyler olduğunu başından beri biliyordum sanki.

Önce ben kalpten hissettim onları, ardından kime anlattıysam benden de çok sevdiler karakterlerimi. Sonra kolları sıvadım ve aynı şekilde sizlere de hissettirmek için çabaladım aylarca.

Devin ve Cihangir, geçen sene bu zamanlarda sizlerle buluştu.

İyi ki dediğim ilk an, bu andı. Verdiğim bu karardan bir an bile pişman olmadım, olmayacağım da.

Başta sadece kendi arkadaş çevrem okurken şimdi geldiğimiz yere çok büyük mutlulukla bakıyorum. Hiç büyük hedeflerim olmadı, bu yüzden bu rakam bile çok özel benim için.

Elimizden tutup, bu yolu bizimle birlikte yürüdüğünüz anlar oldu. Umuyorum ki yürümeye de devam edeceğiz şansımız oldukça, buna gücümüz yettikçe.

İkinci iyi ki'm de size dair.

Yarı yolda da olsa, sonradan da olsa aramıza katılanlar ama sanki ilk andan beri varmışcasına, bizi sevip canı gönülden benimseyenleriniz oldu.

Tam olarak burada üçüncü iyi ki'yi de bulabilirsiniz. O da, yine size dair.

Düştüğüm ya da kalktığım, emeklediğim veya koştuğum, çırpındığım ve boğulduğum onlarca an oldu. Ama her karanlığın sonunda, mutlaka ışığı bulduğum bir yuva oldular bana.

İşte, gelen dördüncü iyi ki.
Bu kez Devin ve Asaf Cihangir için.

Beni düştüğüm her çukurdan kurtardıkları için. Karanlıkları bile benim için ışıklarıyla aydınlattıkları, bana güç oldukları için.

Bana olduğu kadar size de etkileri olduğunu düşündüm hep. Aldığım dönütler genel olarak hep böyle oldu çünkü. Siz de onları en az benim kadar sevdiniz, benimsediniz.

Bir şekilde hayatınıza dokunabildiysek, Devin ve Asaf Cihangir'de bir kez bile olsa kendinizi bulabildiyseniz zaten biz başarmışız demektir. Zaten bizimkiler, artık sizin bir parçanız olmuş demektir.