Veda

139 12 41
                                    

Naz'dan

3 gün sonra

Berbat bir günün ardından intihar edersem cennete gidemiyeceğimi hatırladığım için oflayarak kalktım.

3 gün boyunca Efe bana bebeği gibi davranıyordu. Acıyla kırılan kalbimi tek tek yapıştırırıyordu sanki...

Efe yanıma geldi ve her zamanki tavrı ile beraber

"Eee Naz hanım bu çarşamba kendinizi nasıl hissediyorsunuz"

"Tutkulardan İntihar günlerden çarşamba ve ölmekten bir sayfa... sayfa" dedim ritimle

"Aaa Nazcık ne dedim bak karamsar olmıyacağız Are You Okey hadi aşağıya yallah"

"Yia İngilizcemi Türkçemi Arapçamı bir seç amk"

Dedim ve bol sarı bir pantolon ve üstünede lila bir crop giydim.

Efe yüzünden siyah giyemiyorum içimi karatıyomuş.

Aşağıya indiğimde Efe bana şaşkın şaşkın baktı ve ağzını açarak ellerini yüzüne götürdü

"Omeygat Naz kıyafetinin yarısını yemişler"

"Ya bi siktir git sana mı sorucam ne giyeceğimi hayatımdaki en değerli varlık olsanda giyinme özgürlüğü ve sorumluluğu bana ait" dedim net bir ses tonuyla

"Temam temam ne kızıyon istediğini giy yan bakan yada karışan olursa ona etek giydirmeyi bilirim sen rahat ol"

Aferim dedim ve mutfağa girip ilaçlarımı içtim.

"Leya ile Yağız sevgili olmuş duydun mu?"

"Aman ne güzel o yapışkan Leya aldı Yağızı benden şimdi dominant kadınlar gibi saçma sapan kurallar koyup duruyordur çok basit ve cringe"

"Ama Naaazzz sen başından beri onları sevgili yapmak için uğraşmıyor muydun?"

Gözlerini devirdim ve bir fincan çay alıp okuma köşeme geçtim Değişim okuyordum Ece diye çok yetenekli bir yazar

Birden Efenin gülümseyerek yanıma geldiğini duydum.

"Naz yağmur yağmur yağıyor!" dedi büyük bir sevinçle

"Yia çok güzel ama neden bu kadar sevindin?"

"Naz farkında mısın hep barıştıığımızda yada mutlu olduğumuzda yağmur yağıyor bence bu yağmur anne ve babanın sana vedası artık ağlamaman gerektiğini ve mutlu olman gerektiğinin işaretçisi"

Mutluluktan ve düşünceliğinden gözlerim dolmuştu "İyide ben ne yapıcağım ki"

"Dışarı çıkıp beraber ıslanalım annen ile babana söylemek istediğin her şeyi söyle ağlamak serbest!"

Üzerime hiç bir şey almadan dışarıya çıktım yağmurun su damlaları tenime deyiyordu. Hava çok soğuk değildi ama hava biraz esiyordu buda mutluluğuma engel değildi.

" Anne! Baba! Sizi çok seviyorum size sımsıkı sarılamıyorum ama yinede size sevgimi kelimlerimle anlatmak istiyorum. Beni unutmayın olur mu? Çünkü minik kızınız sizi hiç unutmayacak" dedim hem gülerek hem ağlayarak.

Benden kısa süre sonra Efe başlamıştı söze

"Eniştem, Kaynanam. Müstakbel eşimle evlenmeden gitmeniz benide çok üzdü ama size söz veriyorum gözünüz arkada kalmıyacak! Sizi çok seviyorum. Söz veriyorum hiç bir zaman karşı cinsteki yaratık cinsinden varlıkları Nazımın yanına yaklaştırmıyacam" dedi oda gülerek. Aynı zamanda onunda duygusallıktan gözleri dolmuştu.

Sakin Ol SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin