Efe'den
Uyandım ve gözlerimi aralayıp etrafa bakmaya başladım.
Kafamda bir hemşire serum takıyordu.
"Naz... nazı görmem lazım" dedim kısık ve aşırı yorgun bir ses ile.
Sanırım sinir krizi geçirmiştim yada yangından dolayı bayılmıştım.
"Beyefendi yatar mısınız? Dinlemeniz gerekiyor."
Birden serumu tutup çektim ve hızla ayağa kalktım.
Ayağa hızlıca hasta halim ile kalktığım için başım çok kötü döndü ama umursamadım.
Benim Nazı görmem gerek.
"Hey! Beyefendi size dinlemenizi söyledik"
"Nazı görücem ben"
"Beyefendi Naz hanım iyi"
Birden ağlamaya başladım.
"Ne olur... Ne olur bir kere görüyüm yalvarırım" o kadar acınası ve kötü bir haldeydim ki bana izin verdiler.
Bir hemşire kolumdan tutup beni Naz'ın odasına getirdi.
Yavaşça koltuğa oturttu Nazın yüzünü incelemeye başladım.
"Ben kapıdayım kendinizi kötü hissederseniz yada başka bişey olursa lütfen kırmızı butona basın" dedi ve çıktı.
Gözlerim dolu bir şekilde saçlarını sevmeye başladım.
"Gidicekmisin Naz? Bırakıcak mısın beni?" dedim.
Ses yoktu.
"Canım çok acıyor Naz... Dayanamıyorum seni böyle görüp elimden hiç birşey gelmemesine dayanamıyorum" dedim ve dahada çok ağladım.
Yine ses yoktu.
"Konuş Naz... yalvarırım konuş tamam bağır çağır ama konuş benimle...Aç güzel gözlerini ne olur"
Yine ses yoktu. Sadece ölü gibi yatan Naz vardı.
Yüzü çok soğuktu.
"Özür dilerim Çok çok özür dilerim...O yangında hiç birşey yapamadım! Hiç birşey yapamadım! Nefret ediyorum kendimden... Naz ne olur geri dön ne olur kapatma gözlerini"
Ses yok
Birden ona sarılıp daha çok ağlamaya başladım.
"Naz içim yanıyor içim kimsem yok annem bile gitti...Nefes alamıyorum... Ne olur dön sende gidersen dayanamam... Ben bu sözü tutamam yaşayamam sensiz"
Hiçbir ses yok sadece makinanın sesleri.
Göğsüne kafamı koyup ağladım çok ağladım.
"Özür dilerim eve gelmediğim hergün için... özür dilerim eğer olursa en büyük yası ben tutacağım sözleri sana söylediğim için... Özür dilerim belki berbat bir sevgili olup seni çok sevdiğim için... Özür dilerim gözlerim önünde yanarken seni izlemekten başka hiç bişey yapmadığım için... "Diyip hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Birden aklıma birşey geldi,gözlerimi sildim ve gülümsedim.
Naz bana hep derdi ki ölü biri bile senin sesini duysa dirilir.
Gözlerimi kapattım ve şarkı söylemeye başladım.
"Anlayışsız bencilim çok fazla içerim beynim hep uyuşuktur hep kendimi seçerim. Sense hep çok güzeldin hep doğruyu seçerdin en büyük yanlışın elbetteki bendim"
Söyledim ve tekrar sarıldım ona
Naz'dan hala ses yoktu:)
" Beyefendi artık çıkmanız gerekiyor son bir dakika "
Son kez öptüm saçlarını son kez sarılıp öptüm o güzel dudaklarından.
Nefes alıyor mu ve Nabzı atıyor mu diye kontrol edip yerimden kalktım.
Son kez baktım ona.
Hala uyuyor uyanıcak mı belli olmayan sevgilim:)
Son pişmanlığın fayda etmediğini öğrenmek daha da yakıyor insanın içini.
Ona ölmesini söylediğim için en çok gebermeye hakk ediyorum.
Sevgisini doğru kullanamadığım için.
Canını yaktığım için.
En çokta o yangında yanarken sadece izleyebildiğim için:)
Odama gittim ve oturup sadece sessizce ağlamaya başladım.
Telefonumu çıkardım ve fotoğraflarınıza bakmaya başladım.
O kadar güzel ki
O eski fotoğraflar...
Ağlayarak güzel fotoğraflarımıza bakıyordum arada bir tebessüm ediyorum.
Birden gözümü bir video takıldı.
Ne olursa olsun ayrılmayalım.
Yazıyordu videoda.
Tıkladım ve izlemeye başladım.
"Merhaba efemmmmm eğer bu videoyu izliyorsan büyük ihtimal ile ayrılmışızdır. Yada benim başıma kötü bişey gelmiştir"
Gözlerim birden açıldı.
"Bak Efe... Ağlamanı veya üzülmeni hiçbir zaman istemedim. Sana berbat şeyler söylesem de yine en ufak olayda sana kıyamadığım gözlerimden anlaşılıyor değil mi? Efe ben sana deliler gibi aşığım. Ne olursa olsun kim olursan ol farketmeksizim sana deliler gibi aşığım"
"Ben seninle aşkı tanıdım efem ilk ve son aşkım sensin benim. Herşeyim sin hayatımın başladığı ve biteceği adamsın. Eğer birgün bana birşey olursa kapanırsa gözlerim ağlamanı istemiyorum. Hatta şuan bile ağlıyorsan sil bakıyım o gözlerini! Ben her yağmur yağdığında her güneş doğduğunda seninle olucam Efem. Belki konuşamıyacağım, Belki uyanamıyacağım ama yine seninle olucağım. Son kez sana olan aşkımı söylüyorum ve seni çok seviyorum ona deliler gibi aşık olduğum Efeme ithafen bu video"dedi ve kameraya kalp yaptı.
Birden gülmeye başladım.
Gözlerimi sildim.
İçimdeki acıyı yitiremesemde en azından onun sesini duydum.
Aynı zamanda kendime bir yemin ettim.
Bunu Naza yapanı bulucaktım.
Ama öldürmeyecektim.
Öldür diye yalvartacaktım.
Videoyu tekrar tekrar izledim.
1 kere izledim
2kere
3
4
...
Saattlerce videoyu izledim.
En sonunda uyku bedenimi sardı.
...
Evettt bu aralar bayağı yoğunum yeni bölüm atabildim ama yine sizin için attım kıymetini bilin.
Oy verip yorum atarsanız sevinirim:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakin Ol Sevgilim
RomansaSinir hastası olan bir kız ve hastalığı yüzünden aşkını itiraf edemeyen en yakın arkadaşı şartları zorlasa ne olurdu?
