-------
Sinirlendim ben. Sabahtan beri yaşadıklarım bana yeter!
"Cevap verir misin?" dedi.
Dayanamadım.
"Sen kimsin be kardeşim!" Dedim.
Bir dakika Ne? bunu söylemeyecektim ki ben. Ağzımdan kaçtı ya. İçimden geçiriyordum ben bu cümleyi, dışımdan s...
Ben Aksu Yücel. Daha geçenlerde girdim 19'uma. 1 yıl mezuna bırakmıştım.
Boyum 1,70 Kilom 50. Bir ablam bir abim bir de annem ve babam var. Ablam 3 yıl önce siktir olup gitti beni de burada bıraktı.
Benim ailem, ben ve ablam dışında tam bir yobazlık abidesi. Evlat ayrımcılığı dibine kadar var. Bu ailede varsa yoksa her şey abimdir. Ne benim ne ablamın bu güne kadar bir gram sevgi görmüşlüğümüz yok.
Onu giyemezsin, bunu yapamazsın, sesli gülemezsin, hep düzgün hanım hanımcık otur, hiç rahat davranma, gezmeye çıkma, erkeklerle arkdaşlık etme, hamarat ol, iyi yemek yap, aman kilolu olma, aman çok zayıf da olma beğenmezler seni, hep annenin dizinin dibinde otur vs.
Benim ailem tam olarak bu zihniyete sahip. Onlara göre bizim okumamız bile gereksiz. Hep gözlerinin önünde olmamız gerekiyor. Bla bla bla...
Ablam zamanında avukatlık kazandı. Annemle babam izin vermedi. Şımarık abim de destek değil köstek oldu. Ablam da bastı gitti. Bi daha da adını anmadık. Tabii annemler ablam gittikten sonra bana çok daha sıkı ve sert davranmaya başladılar.
Yani şiddet falan uygulamıyorlar ama buna şükür edecek değilim çünkü zaten olması gereken bu. Ama çok daha kısıtlayıcı oldular.
Her neyse 1 yıl mezuna kaldım bir tek yazılım istiyordum. En sonunda sınava girdim ve kazandım. Tercihleri sonradan değiştirmiştim. Bizimkiler tercih zamanı abimi başıma dikip sadece urfayı ve yakın illeri tercih etmemi sağlamıştı. Ama urfa dışında bir yer çıkarsa göndermeyiz demişlerdi.
Ve bana İstanbul'da Marmara yazılım çıktı. Çok çalıştım ve başardım. Hayat boş eğlen çoş mantığıyla yaşayan biri olduğum için sonraki günü hiç düşünmem. Yani tercihlerimi değiştirirken bugün yaşayacağım şeyleri hiç hesaba katmadım. O gün gelince düşünürüz dedim.
Ve şimdi tırnaklarımı kemire kemire saate bakıyorum. Abimin ve babamın eve gelmesini bekliyorum. Haberi vermek için. Önce anneme söylemedim çünkü ortalığı ayağa kaldırır biliyorum.
Hepsine aynı anda söylemenin mantıklı yanı nedir peki?
