MY MAFIA ~BxB~

OKYANUS VE HERKES

Medya: Ayaz Karahan
•••••

Ertesi gün

Dün geceki yaşananlardan sonra dağılmıştım. Herkes bana öyle hayal kırıklığı ile bakarken konuşmamıştım kaçmak istemiştim ve kaçmıştım.

Arkama bile bakmadan kaçmıştım oyuna gelmiştim yine ve yine her zaman benimle oynuyordu, her zaman kazanıyordu. Ama ben pes etmiyordum, aksine o kazandıkça ben dahada hırslanıyordum. Çünkü oyunları asla canımı yakmazdı düne kadar, o gece kulübünde oynadığı oyun beni yıkmıştı...

Yaptığım şey doğru değildi ama mecburdum başka çarem yoktu Kaya için değildi, onunda etkisi vardı ama Turgay.. O nasıl dayanacaktı canından çok sevdiği abisini nasıl hapise atacaktı.

Mekandan öyle bir hızla çıkmış sokağa atmıştım ki kendimi, neredeyim nereye gidiyorum bilmiyordum. Kimse gelmemişti peşimden niye gelsinler ki?

Ah hayır olmaz yeri değil ağlamamam lazım gözümden düşen bir damla yaşı silip yoluma devam etmiştim. Ve yolun sonunda eve gelmiştim, başka gidecek yerim yoktu ki. Benim evim yuvam ekibimdi, tabi artık bir ekibin kalmışmıydı muamma.

Anahtarımı alıp kapıyı açmıştım tam o sırada arkamda beliren gölgeyle irkildim. Arkama baktım oydu.

Kaya...

Derin bir nefes almış içeriyi işaret etmiştim başımla, gelsin diye. Niye yapmıştım bilmiyordum ama sorgulamamıştım. Ne olucaksa olsun demiştim içimden kendime.

Ben içeri girmiş odama doğru adımlarken oda peşimden gelmişti. Merdivenin başında duraksamıştım, odam yukardaydı ama yapamazdım onunla o odada yalnız kalamazdım.

Merdivenleri çıkmaktan vazgeçmiş Serdar'ın odasına doğru ilermiştim ve kapıyı açıp direk yatağa gidip yatmıştım.
Oda gelip yanıma yatmıştı, ikimizde tek kelime etmemiştik ve sonra gözlerim yavaş yavaş kapanmıştı.

Gece uyanıp tuvalete gitmek için kalkmış odada Kaya'yı uyurken görüp kahrolmuştum, neden demiştim neden yaptın bunu bize? Böyle olmamalıydı biliyorsun degilmi. Demiştim içimden ona bakıp ve daha fazla dayanamamış odadan çıkmış kendi odama gidip yatmıştım.

Dün gece yaşananlar kabus gibiydi neden böyle yaptım niye bunlar oldu demekten yoruldum artık.

"Abi ne zaman ordan kalkıp dünyaya dönmeyi düşünüyorsun?" ayaz'ın sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ona dönmüştüm.

Kaya sabah evden gittiğinde kimseye birşey demeden direk yukarı çıkıp, evin arka bahçesine bakan balkonuna gelmiştim. Ve tam 3 saattir hiçbir şey demeden burda oturmuş bahçeye bakıyordum. Saatlerdir kalmamıştım. Gücüm yoktu ki nasıl kalkayım?

"Abi gözünü sevim bak böyle olmaz haklısın veya değilsin konuşman kendini anlatman lazım herkes perişan halde" 

Geldi yanıma oturdu, elini omzuma destek olurcasına atıp konuşmaya devam etti.

"Bak abi sende insansın sende hata yapabilirsin evet belki yapmaman gereken birşeydi. Ama oldu hem o zaman bu ekip yoktu ki söz vermemiştiniz ki sadece iş ekibi vardı, can ekibi degildiniz siz şimdi öylesiniz birbirinizin canı olup canlarınız için korudunuz birbirinizi. Onlarda üzgün ve emin ol seni anlıyorlar, bak sen onların başkomiserisin toparlanman lazım sen dağılırsan onları kimse toplayamaz. O herifin amacı buydu dağılmanız, ekibin yok olmasıydı, seni ancak böyle bitirebilirdi. Canım abim kurban olduğum sen böyle oldukça ben kahroluyorum , sen benim abimsin pes etme al intikamını o herifin yüzünü güldürme nolursun." 

Duygulandım amınakoyayım benim kardeşim büyümüş bana nasihat veriyor, ağlama lan sende herşeye iyice sulugöz oldun Alaz kendine gel bu sen degilsin!!