MY MAFIA ~BxB~

İLK BEN GÖRDÜM

Alaz'dan

Kaç dakika geçti yada kaç saat oldu farkında değildim. Onun kollarında olmak bana zamanı mekanı kim olduğumu unutturuyordu. Şuan arabasına yaslanmış şekilde onun elleri benim belimde benimde başım onun omzunda, yan yana durmuş manzarayı seyrediyorduk. Ne o ne ben saatlerdir konuşmamıştık, neden niçin böyleydik bilmiyordum, bildiğim tek birşey vardı oda onun bu kadar yakınında olmak bana huzur veriyordu.

Aradan biraz zaman geçince bu sessizliği bozan ilk o oldu.

"Alaz"

"Efendim"

"Ben..."

Sustu derin bir nefes alıp verdi. Ve konuşmaya devam etti.

"Ben kötü biriyim dogru bir adam değilim."

Bu dediğiyle vücudum gerildi, evet doğru o kötü biriydi ve ben şuan o kötü birinin kolları arasındaydım.

"Biliyorum.."

"Alaz ben kötü biri olmak istemedim hayat beni bu yola sürükledi. Babamın nasıl biri olduğunu hatırlarsın belki mecburdum ona karşı gelemezdim. Annem ve Bora vardı onlara zarar gelmesin istedim, onları korumam lazımdı. Babam öldükten sonra onları iyi niyetimle koruyamazdım, çünkü babamın düşmanları asla iyi niyetli degillerdi beni anlıyormusun?"

Evet anlıyordum zor şeyler yasamıştı Kaya ile ilk tanıştığımızda daha sevgili değilken Barbarosu anlatmıştı bana. Ama o zaman Barbaros burda değildi babası öldüğünde daha 11. Sınıfa gidiyormuş o zamanda düşmanlar onun ve ailesinin peşine düştükleri için apar topar annesi onu ve kardeşini alıp Fransaya kaçmış. Zor zamanlar geçirmişler, Kaya anlatırken baya üzülürdü. Çok sevdiği çocukluk arkadaşının başına bunlar gelmişti oda elimden birşey gelmiyor diye ağlayıp dururdu.

"Anlıyorum Barbaros ama.."

"Aması ne?"

Kafamı omzundan kaldırıp kolları arasından çıkıp ona çevirdim bakışlarımı. Oda dönüp bana baktı vücudunun sıcaklığına alışmıştım ondan ayrılınca içime bir ürperti geldi üşümüştüm.

"Ama... olan durumu değiştiremeyiz Barbaros. Senin bir suçlu olduğunu ve benimde suçluları yakalayan biri olduğumu.."

"Biliyorum ve farkındayım Alaz ama yapamıyorum Allah kahretsin ki yapamıyorum suçlu olmam bile durdurmuyor beni, onu geçtim Kaya bile..."

Derin bir nefes alıp verdi ve benden bakışlarını çekip devam etti.

"O bile durdurmuyor beni onun varlığı bile kardeşim dediğim yıllarca yan yana olduğum canımdan can dediğim adamın varlığı bile durdurmuyor"

Dedikleriyle boğazımda bir yumru oluştu yutkanamadım. Kaya onun için çok değerliydi ve eğer bu şekilde devam edersek onu kaybedecekti. Onlar kardeşten öteydi, birine birşey olsa öbürünün canı daha çok yanardı. Onlar birbiri için ölürlerdi biliyordum ve şuan bu durum bu can bağlarını koparırdı. Benim yüzümden böyle birşey olması beni kahrederdi bunu yapmamalıydım.

"Ben.. Ben çok üzgünüm Barbaros bile isteye yapmıyorum inan noluyor nasıl oluyor bilmiyorum elimde değil ben seni gördüğüm zaman.."

Derin bir nefes aldım niye bu kadar canım yanıyordu? Nasıl ne ara bu kadar kapılmıştım ben bu adama? Gözlerimin dolmasını es geçip konuşmama devam ettim.

"Seni gördüğüm zaman kendimi kaybediyorum kim olduğum senin kim olduğun o an hiçbiri aklıma gelmiyor ne zaman oldu inan hiç bilmiyorum bunun doğru olmadığını biliyorum ama ben galiba senden hoşla-"