Wat wil je van mij

3.

Milo pov:
Ik draai een paar keer, maar ik kom niet echt in slaap. Ik ben te nieuwsgierig naar wat er met Matthy aan de hand is, alleen heb ik geen zin om naar beneden te lopen. Misschien moet ik hem gewoon even een appje sturen? Hij is sowieso nog wakker. Ik grijp naar mijn telefoon en open mijn whatsapp, waarna ik de chat met Matthy open. In de laatste berichtjes die we wisselden, hadden we ruzie, alweer. Die dag gingen we poldersporten en duwde ik Matthy 'perongeluk' in de sloot nadat hij één of andere kut opmerking over mij maakte, we maakten er allebei voor de video een grapje van, maar na de video brak in onze chat de pleuris uit. Ik baal ervan hoe onze vriendschap is verlopen, aangezien we vroeger beste vrienden waren, we waren onafscheidelijk en dat maakte me gelukkig. Ik weet ook niet waarom ik tegen Matthy doe zoals ik doe, althans ik weet het ergens diep van binnen wel, want het veranderde allemaal toen hij een vriendin kreeg een jaar geleden.

"Ehm jongens, ik moet jullie even wat vertellen." begint Matthy, we zitten rond de tafel in een restaurant en alle ogen zijn op Matthy gericht. "Is het wat geworden?" Koen zijn ogen glinsteren, is wat iets geworden? Matthy knikt "dat meisje waar ik een maand geleden over vertelde, we zijn een paar keer op date geweest en nu is het dus officieel." mijn hersenen gaan even op error terwijl de andere jongens Matthy feliciteren en blij voor hem zijn. Ik weet dat ik blij voor hem moet zijn, dat ben ik ook wel, maar het voelt alsof ik nu ineens mijn beste vriend moet gaan delen. "Miel, gaat het? Je ziet witjes." Matthy kijkt me bezorgd aan en legt zijn hand op mijn schouder, ik knik "ja, beetje hoofdpijn, geen zorgen. Maar gefeliciteerd man, ik ben blij voor je!" zeg ik zo overtuigend mogelijk. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht en zijn felblauwe ogen sprankelen. Zo zie ik mijn beste maatje het liefst, gelukkig.

Ik zucht diep uit, als ik terug denk aan dit moment voel ik pijn door mijn hele lichaam, een pijn die ik niet kan plaatsen, maar wel een pijn die me boos maakt. Ik druk mijn telefoon uit en ik draai nog een paar keer, in de hoop dat ik in slaap val.

***

Ik open mijn ogen, wat betekent dat het toch nog is gelukt om een beetje slaap te pakken. Ik kijk op de wekker en zucht 7:02, oké dat is dus ongeveer twee uur slaap. Ik sla de dekens van me af en loop naar beneden. Als ik de woonkamer in kom lopen, zit Matthy met gebogen hoofd aan tafel. "Goeiemorgen." zeg ik zachtjes, hij antwoord niet "Matt?" nog steeds geen reactie. Ik ga tegenover hem zitten "Matthy? Gaat het?" ik probeer oogcontact te krijgen, maar hij geeft me geen blik. "Milo laat me met rust." zijn stem is rustig, maar er is een zachte trilling te horen. "Maar ik kan toch gewoon luisteren en-" probeer ik, maar ik krijg geen kans om mijn zin af te maken. "Nou blijkbaar kan je dus alles behalve luisteren, want als je had geluisterd, had je gehoord dat ik zei dat je me met rust moet laten." bijt hij me toe. "Wat heb ik verkeerd gedaan?" zeg ik zodra ik weer op sta. "Wat niet Milo?" hij knijpt zijn ogen samen. "Het is allemaal jouw schuld." met deze woorden staat hij op, terwijl hij me nog steeds niks heeft verteld over wat er gaande is. Hij loopt de woonkamer uit, waarschijnlijk naar zijn eigen kamer.

Matthy pov:
Als ik om 9:00 de woonkamer weer in kom lopen, zit iedereen behalve Koen al aan tafel. Vandaag hebben we de video 'Bankzitters moeten Koen vinden' gepland staan dus Koen is bezig met zich te verstoppen sinds vanochtend waarschijnlijk. Mijn hoofd staat totaal niet naar het opnemen van een video, maar aan de andere kant kan ik misschien wel even mijn gedachten verzetten. "Oké, hebben we alles? Dan kunnen we gaan." Vraagt Raoul en iedereen knikt, dus we gaan op weg naar de beginplek, een parkeerplaats. 

Eenmaal daar aangekomen moeten we teams maken "Nou wie gaat bij wie, schiet op want ik heb het koud." Zeurt Rob. "Ik ga bij Rob!" roept Raoul enthousiast, nog voordat iemand er iets tegenin kan brengen, is het al besloten. Fantastisch, zit ik ook nog de hele dag met Milo opgescheept.

"Nou dat wordt gezellig." mompelt Milo zachtjes, ik rol met mijn ogen "jij denkt dat ik hier zin in heb?" antwoord ik, waarna ik een por in mijn zij krijg. Rob en Raoul krijgen er niks van mee, die zijn al in Rob zijn auto gaan zitten. Ik zet de camera weer aan "wij moeten dus vandaag Koen zoeken en ik zit met deze josti in het team." zeg ik grijnzend, ik krijg een tik tegen mijn achterhoofd "je moet blij zijn dat je met mij zit, dan heb je tenminste nog een kans om te winnen." zegt hij lachend. Op camera lijkt het allemaal zo leuk, op camera lijkt alles zo perfect.