Wat wil je van mij

13.

Milo pov:
Ja jezus, wat moet ik hier nou weer mee?

U:
Gewoon, geen reden, maar niemand wist waar je naartoe was.
13:05

Ik ben eigenlijk geen stap verder, maar Matt reageert in ieder geval nog, iets wat hij niet altijd doet, zeker niet als hij bij andere mensen is. Ik zucht en gooi mijn telefoon op mijn bed. De laatste dagen ben ik enorm aan het nadenken over mijn gevoelens, ik weet namelijk zeker dat ik Matthy leuk vind, dat weet ik al jaren, maar ik weet nog steeds niet zeker of het wederzijds is, of dat het gewoon een afleiding voor hem is van Julia. Eigenlijk moeten Matthy en ik nog steeds een keer praten, maar iedere keer als ik dat probeer, gooit hij een ander onderwerp op of hij wordt boos op me.

Ik hoor dat er zachtjes op de deur geklopt wordt "hm?" meteen gaat de deur open, Robbie staat in de deuropening "hey maatje, gaat het wel? Je lijkt wat afwezig de afgelopen dagen." hij komt op mijn bed zitten en kijkt me aan. Ik pauzeer mijn game en zucht "ja, ik zat gewoon even niet lekker in mijn vel, maar het gaat weer beter." ik glimlach naar Robbie, waarna ik ook een glimlach terugkrijg. "Oké mooizo, gewoon zeggen als je ergens mee zit hé?" zegt hij voor de zekerheid, ik knik "zal ik doen, dankje Rob." antwoord ik, hij staat weer op "ohja, Koen heeft trouwens lunch meegenomen, broodjes enzo, dus als je honger hebt, kan je daar iets van pakken. Ik knik nog een keer, waarna Rob mij nog een glimlach geeft en daarna mijn kamer uit loopt. Ik heb niet gelogen over dat ik niet lekker in mijn vel zat, maar wel over dat het beter gaat. Niet dat het echt heel slecht gaat ofzo, maar ik zou gewoon willen praten over wat me dwars zit, maar ik weet niet of ik daar wel klaar voor ben.

Na een uurtje besluit ik toch maar gebruik te maken van het feit dat Koen lunch heeft meegenomen, ik strompel de trap af en loop de kamer binnen, waar de rest blijkbaar ook allemaal op de bank zit "eey Milo!" roept Koen enthousiast, ik lach om hoe blij hij is en ik loop naar de keuken, waar nog wat broodjes in een zakje liggen, ik pak een van de broodjes en daarna ga ik bij de anderen op de bank zitten, die voetbal aan het kijken zijn. "Eey buitenspel, is die grensrechter blind ofzo!?" Koen springt op van de bank, wijzend naar de tv, ik schiet in de lach en Rob trekt hem terug op de bank "Koen rustig jongen, denk aan je hart." lacht Raoul. Koen laat zich weer op de bank vallen "maar is die grens blind of wat? Waarom fluit die scheids ook niet!?" Koen is echt een ander persoon als het om voetbal gaat. Dan komt Matthy binnenlopen "hoeveel staat het?" is het eerste wat hij vraagt. "ja nog 0-0, maar die scheids is zo partijdig, echt niet normaal." zeurt Koen, Koen en Matthy zijn allebei voor Feyenoord en dat is ook duidelijk te horen als Feyenoord speelt. "Gozer waar was jij?" vraagt Koen dan, ik ben eigenlijk ook wel benieuwd, maar ik weet zeker dat hij mij geen antwoord zou geven. Matthy zucht diep "bij Juul." zegt hij een beetje onzeker. "Huh?" Rob kijkt hem niet-begrijpend aan en ook Koen zijn ogen switchen van de tv naar de blonde jongen die nog steeds in de deuropening staat.

Matthy gaat aan de keukentafel zitten, terwijl alle ogen nog steeds op hem gericht zijn "hebben jullie gepraat? Is het weer aan? Wilde ze je terug?" Koen gooit alle vragen tegelijk eruit. Matthy schudt zijn hoofd "niks bijzonders, gewoon gepraat." uit zijn stem is geen emotie te halen die kan vertellen hoe hij zich nu voelt. Waarom is hij überhaupt naar Julia gegaan? We kennen Julia allemaal erg goed, ze kwam hier vaak voordat het uit ging, voor ons was het een soort extra huisgenoot, dus in principe is het niet heel gek dat Matthy haar waarschijnlijk mist, maar waarom doet hij dan ook zo tegen mij zoals hij doet? Misschien gebruikt hij mij gewoon.

Matthy pov:
Ik begrijp niet waarom iedereen zo nieuwsgierig is naar mijn liefdesleven, ik ben dan misschien naar Julia gegaan, maar dat betekent toch niet dat iedereen hoeft te weten wat ik daar heb gedaan? Ergens weet ik dat Milo het zich waarschijnlijk het hardste afvraagt en dat ik het hem had moeten vertellen, maar hij komt het ooit wel te weten, alleen gewoon niet nu. Ik loop naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen, ik scrol een beetje door mijn telefoon om de tijd te doden, ik registreer ook helemaal niet wat ik op mijn telefoon voorbij zie komen, ik ben alleen maar aan het nadenken, over eigenlijk alles.

Dan gaat mijn deur open, een lange blonde jongen staat in de deuropening, de jongen waarbij ik vanochtend nog in bed lag. "Matt, gaat het?" vraagt hij zachtjes "hoezo?" antwoord ik terwijl ik gefocust blijf op mijn telefoon. Milo zucht "gewoon, ik maak me zorgen om je." ik kijk op van mijn telefoon "maak je je zorgen om mij of maak je je zorgen om mij voor jezelf? Zodat je misbruik kan maken van hoe ik me voel?" Milo kijkt me verontwaardigd en enigszins teleurgesteld aan. "Stop gewoon met je met mij te bemoeien." zeg ik er achteraan. "Dan zoek je het zelf maar uit hoor." zucht hij, hij loopt mijn kamer uit en gooit de deur hard achter zich dicht.

------------------------------------------------------------------------------------------

Een iets saaier hoofdstukje, maarhee, dat hoort er ook bij :)

Ik moet dus eigenlijk morgen naar school maar ik overweeg mezelf ziek te melden, want ik heb geen zin lol.

Hoe gaat het met jullie?

Zorg goed voor jezelf 💗

xx