Wat wil je van mij

4.

Matthy pov:
"Ik rij wel." Zegt Milo terwijl hij naar de bestuurderskant loopt, maar ik ben hem voor en gris de autosleutels uit zijn handen "Dacht het niet, dan eindigen we zeker in de vangrail." Zeg ik met een grijs, Milo kan er niet om lachen. Ik stap in aan de bestuurderskant en Milo stapt chagrijnig in aan de andere kant. "Matthy wat is er nou? Je lijkt zo afwezig en je doet raar." mompelt Milo, ik zucht en laat mijn hoofd tegen de hoofdsteun vallen. "Milo, ik heb je toch gezegd dat je het moet laten? Het gaat je geen bal aan." antwoord ik geïrriteerd. "Het gaat me alles aan." fluistert hij, maar net te hard dat ik het toch kan horen. "Mijn leven heeft jou nooit geboeid, dus waarom nu ineens wel?" ik draai mijn hoofd richting Milo, die blijkbaar al een tijdje naar mij keek, want mijn ogen ontmoeten die van hem, waarna hij snel wegkijkt. "Dan zoek je het toch lekker uit." snauwt hij, hij vouwt zijn armen over elkaar en kijkt recht vooruit. "Nou gaan we nog rijden voor de kerst of wil je hier blijven staan?"

Ik schud mijn hoofd, start de auto en rij weg van de parkeerplaats. Zonder wat tegen elkaar te zeggen voeren we de eerste opdracht uit die Koen ons heeft gegeven, een muntthee scoren zonder stil te staan. We krijgen de volgende opdracht en voor de camera doen we gezellig en leuk opzoek naar de oplossing, maar zodra de camera uit staat, rijden we in stilte naar de volgende locatie. "Luister Matthyas, of je gaat nu normaal doen en we hebben nog een gezellige dag, of je blijft de hele tijd boos op me en dan wordt niemand daar vrolijk van." Ik zou niet weten waarom ik een gezellige dag met Milo zou willen hebben aangezien hij mij altijd haatte maar nu hij zo serieus klinkt, wil hij het misschien toch goedmaken.

***

Als we het kistje dat we meekregen eindelijk open hebben gemaakt, blijkt eruit dat we naar het vliegveld moeten en aangezien onze vlucht best wel snel vertrekt, moeten we even doorrijden. "Nou mensen we hebben de vlucht nog maar net gehaald, dus we zien jullie weer in Londen!" We zetten de camera weer uit en uitgeput stappen we het vliegtuig in. Ik zit een deel van mijn serie kijken als ik ineens een hoofd op mijn schouder voel. Milo is in slaap gevallen, zie ik als ik naast me kijk. Als hij slaapt ziet hij er heel lief uit, hij was ook altijd aardig tegen me tot op een zeker moment en sindsdien hebben we nooit meer een dag gehad waarin we normaal tegen elkaar deden. Ik schud de gedachten van me af. Ik kan hem niet nu ineens weer aardig gaan vinden en doen alsof er nooit iets is gebeurd. 

We rennen door de straten van Londen opzoek naar Koen. Na de laatste hint is duidelijk dat hij helemaal boven op een uitzichtdeck van een gebouw staat dus we haasten ons daarheen. Als we boven komen, lijkt het alsof we de eerste zijn. "Ja waar staan ze? Waar staan ze?" roept Milo als we op Koen aflopen "Nee ze zijn er nog niet." Antwoord hij met een grote grijns op zijn gezicht "Ja ik hoop dat je ze van het dak geflikkerd hebt." Roep ik erdoorheen. "Ja zie je daar zijn ze!" Raoul en Rob komen op ons af gerend. "Nou bedankt voor het kijken, vergeet niet te abonneren, doeeeei!" sluit Koen de video af. "Ik heb zin om te zuipen." Zegt Milo zodra de camera uit staat. "Tuurlijk, jij weer wel hé, alcoholist." Lacht Rob.

Uiteindelijk heeft Milo ons toch overgehaald om met z'n allen nog te gaan zuipen dus rond 22:00 vertrekken we naar een van de drukste straten qua uitgaan en zonder al te veel na te denken, duiken we een van de vele clubs in. De geur van drank, zweet en verschillende parfums vult direct mijn neus en de harde muziek galmt in mijn oren. We geven onze jassen af en lopen daarna naar de bar waar we rustig beginnen met een biertje. Al snel worden de biertjes vervangen door shotjes en we zijn Rob en Koen al snel kwijt in de menigte. Alleen Milo en Raoul staan nog bij mij en ik moet zeggen dat Milo er eigenlijk helemaal niet verkeerd uitziet. Nee Matthy stop, snel druk ik mijn gedachtes aan de kant. Er zijn hier zoveel leuke vrouwen maar geen één trekt echt mijn aandacht, de enige die mijn aandacht trekt op dit moment is Milo. Ik staar blijkbaar iets te lang naar hem, want ik zie hem ook naar mij kijken en hij geeft me een grote glimlach. Ik krijg een gek gevoel in mijn maag, hij is zo anders als hij dronken is, maar niet op de verkeerde manier. Nu ben ik ook niet helemaal nuchter meer dus daar zou het ook aan kunnen liggen.

Ik loop naar de dansvloer en direct voel ik dat Milo mij volgt. Op dit moment kan het me even niks schelen dat hij me niet mag, ik kan alleen maar naar hem staren terwijl de hele wereld om mij heen draait. Hoe kan ik dit nou voelen terwijl hij altijd zo gemeen is tegen mij? Als ik Julia terug wil, moet ik dit niet voelen. Ik voel hoe veel mensen tegen me aan dansen en ik begin toch maar wat tegen Milo te praten, hij hoort waarschijnlijk maar de helft van wat ik zeg, maar ik zie dat hij terugpraat. "Je gaat dus toch nog voor de gezellige dag?" fluistert hij in mijn oor, er loopt een rilling over mijn rug en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. "Ga je mee nog wat drinken halen?" vraagt hij dan, ik kan alleen maar knikken en ik word aan mijn arm meegetrokken naar de bar, waar 2 biertjes worden besteld. Ik kan niet meer helder nadenken en ik bekijk Milo van top tot teen terwijl hij zijn biertje op staat te drinken. "Staren is onbeleefd hé Matthyas." Milo weet inmiddels wat hij met me doet en hij lijkt er van te genieten. "Ik ehh, ik ga even naar de wc's." zeg ik loop door de menigte naar de andere kant van de club waar ik de wc's vind. Ik loop naar binnen en haal even rustig adem terwijl nog steeds alles om mij heen draait. Ik leun op de wasbak en kijk in de spiegel en zie dan in de reflectie hoe de deur open vliegt.

Ik draai me zo snel mogelijk om, maar ik word al tegen de wasbak aangedrukt door de jongen die mijn gedachten sinds het begin van de avond op hol heeft laten slaan. Hij kijkt me recht in mijn ogen en zijn ogen twinkelen. Ik weet niet wat het is, maar ik krijg het heel warm en de zenuwen gieren door mijn lijf. Ik zie hem naar mijn lippen kijken en dan weer terug naar mijn ogen. Nog voor ik zelf het doorheb, plant ik mijn lippen op de zijne, even gaat hij mee in de zoen, maar al snel word ik teruggehaald naar de realiteit en ik duw Milo van me weg "dit kan niet Milo." zeg ik en ik maak me los uit zijn greep en loop gehaast de wc's uit. "Matthy wacht!" hoor ik hem nog roepen, maar ik luister niet en loop verder. Ik moet hier weg, nu.

------------------------------------------------------------------------------------------

Zorg goed voor jezelf 💗

xx