Wat wil je van mij

6.

Milo pov:
Als we eenmaal thuis zijn, is iedereen nog steeds heel moe. Koen en Raoul ploffen op de bank en Matthy vertrekt meteen naar zijn kamer, natuurlijk. "Ey gaat iemand helpen die spullen uitladen of moet ik da helemaal alleen doen?" Rob wijst naar alle spullen in de gang die opgeruimd moeten worden. Koen schiet in de lach door zijn Brabantse accent. "Ik blijf zitten als je het niet erg vindt." zegt hij nog half lachend. Rob zucht en kijkt mij aan "ik help wel." zeg ik en ik loop naar de gang. "Kijk, aan Milo heb je tenminste wat!" roept hij naar Koen als hij achter mij aan de gang in loopt. Ik grinnik en pak wat spullen die in de gang liggen. Het zijn voornamelijk camera's en dingen en verder een tassen met wat kleren. Ik zoek mijn eigen tas en ik zie Rob zijn tas en die van Koen en Raoul meenemen naar boven. "Breng jij die andere even naar Matt?" vraagt hij terwijl hij al bijna boven is.

Ik zucht en staar naar Matthy zijn tas. Doet Rob dit expres? Ik wil Matthy absoluut niet onder ogen komen, omdat ik bang ben voor zijn reactie. Ik weet dat ik hem niet had moeten zoenen en dat hij een vriendin heeft, maar ik weet niet hoe ik sorry moet zeggen. Ik pak twijfelend zijn tas en loop naar zijn kamer. Ik klop zachtjes op zijn deur en ik hoor een 'hm' geluidje aan de andere kant van de deur. Ik loop binnen en Matthy kijkt me aan met rode ogen. Heeft hij gehuild? Vast niet, hij is waarschijnlijk gewoon moe net als de rest. "Ik ehm, ik heb hier je spullen." ik gooi ze op zijn bureaustoel terwijl ik wacht op een reactie. "Matt we moeten praten." ik ga voorzichtig naast hem op zijn bed zitten. "Waarover?" vraagt hij koud. Hij klinkt niet boos dus het geeft me iets meer zelfverzekerdheid om door te praten. Ik wil hem eigenlijk mijn excuses aanbieden over gisteren, maar ergens wil ik ook weten waarom hij de laatste dagen zo afwezig is.

"Over ons." zeg ik bijna onhoorbaar. Zodra hij dat hoort, draait hij zijn hoofd sneller dan het licht naar me toe. "Was ik niet duidelijk genoeg?" oké misschien heb ik te vroeg gejuicht, want zijn ogen spuwen vuur. "Ja-jawel, maar-" ik krijg geen kans om mijn zin af te maken "nou dan, blijf dan uit mijn buurt." bijt hij me toe. "Maar Matt, ik-" hij grijpt mijn pols hard vast "je snapt het echt niet hm?" Dan komt Rob binnenlopen en Matthy laat me direct los "wat willen jullie vanavond eten? We gaan bestellen." hij kijkt ons vragend aan. "Doe maar wat." zegt Matthy weer net zo koud als net. Ik sta op en loop naar Rob bij de deur "gaat het wel goed tussen jullie?" vraagt hij mij. "Euhm." stamel ik "waag het niet Milo." hoor ik vanaf het bed. "Ja gaat prima, maar meneer heeft te weinig geslapen." dat laatste zeg ik expres net iets te hard. Rob trekt zijn wenkbrauwen omhoog maar knikt dan en we lopen samen naar de woonkamer, waar de rest nog steeds op de bank zit.

Een paar uurtjes later zitten we met z'n allen aan tafel, ik zit naast Rob en aan tegenover me zit Raoul met naast zich Koen en daarnaast Matthy. Ik ben expres helemaal aan de andere kant gaan zitten om ieder contact met hem te vermijden. De jongens lullen wat en ik lach wat om Koen die loopt te zeuren over het vliegtuig waar we vanochtend in zaten. "Ryanair is gewoon een freepass de dood in, vond je ook niet Matt?" "Matt?" Koen stoot Matthy aan en alle ogen zijn op hem gericht, maar die van hem waren duidelijk op mij gericht. Hij schrikt op uit zijn gedachten en alle jongens lachen "waar zit jij met je gedachten man?" zegt Raoul. "Bij Milo zo te zien." lacht Koen die blijkbaar Matthy zijn blik volgde. Ik kijk naar Matthy en zodra we oogcontact maken, kijkt hij weg. Wat wil die gozer nou? 

Na het eten loop ik naar mijn kamer en ik laat mezelf achterover op mijn bed vallen. Ik ben alleen niet heel lang alleen want nog geen tien minuten later vliegt de deur open. "Hee josti, gaat het?" Rob komt binnengelopen en doet de deur achter zich dicht. Ik ga wat rechtop zitten en kijk naar hoe Rob op mijn bedrand komt zitten. "Hebben jij en Matt ruzie?" vraagt hij, hij kijkt me lief aan waardoor ik twijfel of ik hem alles moet vertellen, maar ik weet dat Matthy me zou vermoorden als ik ook maar iets zeg. Ik heb het eigenlijk ook zelf veroorzaakt doordat ik jaloers was toen hij een vriendin had. Alleen weet Matthy niet dat dat de reden was en dat ik eigenlijk alles wil behalve ruzie. "Nee niks belangrijks, we liepen gewoon een beetje te kutten alleen dat liep een beetje uit de hand." lieg ik dan maar. Rob knikt alsof hij er niks van gelooft, maar hij zegt er niks over. "Als je iets dwars zit, mag je altijd komen praten." zegt hij en hij staat weer op. "Of misschien even met Matt praten want hij leek niet heel blij." en met die woorden loopt hij mijn kamer weer uit.

Ik denk even na, zal ik met Matt gaan praten? Waarschijnlijk krijg ik toch weer hetzelfde antwoord als vanmiddag of hij loopt direct weg. Hij is als het goed is nog bij de rest beneden, dus een echte kans om boos op me te worden heeft hij niet. Ik sta met tegenzin op van mijn bed en loop weer naar beneden waar de rest nog zit. Als ik de woonkamer binnen kom, zie ik iedereen op de bank zitten behalve Matthy. "Is Matt op zijn kamer?" ik kijk in de keuken of hij daar toevallig is. "Nee die moest weg zei die." zegt Raoul gefocust op zijn telefoon. "Wat?" er is een kleine verontwaardiging te horen in mijn stem. Wat krijgen we nou? Die vent is altijd thuis, behalve nu ik hem moet spreken, dan is hij hem ineens gepeerd.

------------------------------------------------------------------------------------------

Hopelijk gaat het goed met jullie, 

Mijn dm staat altijd open als je ergens mee zit :))

Zorg goed voor jezelf 💗

xx