Five

288 10 1
                                    

Niall James Horan

Ik word wakker uit mijn korte dutje, en ik kijk meteen om me heen. Er stappen langzaam al wat mensen uit, wat waarschijnlijk betekend dat we er zijn. Meteen maakt mijn hart een klein sprongetje, want dat betekend ook dat ik in Engeland ben. Ik sta nu indirect op Engelse grond. Het klinkt heel raar, maar ik word er blij van. Eindelijk ben ik dan in Engeland, het moment waar ik zo lang op heb gewacht. 

Al jaren wachtte ik op de kans om naar Engeland te gaan, en nu sta ik gewoon in Engeland. In het mooie Engeland, waar mensen leven met het echte Engelse accent, wat ik altijd al heb willen horen. Harry heeft natuurlijk wel een Engels accent, maar dat is toch anders. Omdat hij nu al een tijdje in Ierland woont, heeft hij een half Engels half Iers accent, waardoor het echte Engelse accent niet meer zo duidelijk te horen is. 

Ineens hoor ik één van mijn favoriete liedjes, en ik kijk om me heen of iemand muziek op heeft staan. Terwijl ik omkijk, voel ik iets uit mijn oor vallen, waarna het geluid van het liedje zachter wordt. Oh, ik heb dus mijn oortjes met muziek nog in, terwijl ik geslapen heb. Ik kan me niet herinneren dat ik ze in heb gedaan, maar het zal wel.

Ondertussen is het vliegtuig al bijna leeg, en ik besef me dat ik er nu ook wel eens uit moet. De jongen die me komt ophalen van het vliegtuig, zal nu vast al naar me aan het zoeken zijn, terwijl ik nog in het vliegtuig zit. 

Straks zegt iemand anders dat hij Niall is, en dan lopen we elkaar mis, en dan zit ik hier in Londen, zonder ook maar een plek om te verblijven.

Niet aan denken Niall, er zijn geen meerdere Niall’s hier. Dat hoop ik tenminste, want dat zou wel erg zuur zijn. 

Dan denkt die jongen dat hij de goede Niall gevonden heeft, en dan blijkt het iemand heel anders te zijn, terwijl ik nog op zoek ben naar die jongen.

Ik weet trouwens niet eens hoe ik hem ga vinden, want ik weet niet hoe hij eruit ziet, of hoe hij heet. 

Ik doe mijn iPhone in mijn zak, en de oortjes prop ik in de andere zak. Soms wilde ik dat de oortjes wat kleiner waren, zodat ze in mijn zakken pasten, maar dat gaat helaas niet.

Ik loop het gangpad door, richting de uitgang.

De stewardessen nemen afscheid van iedereen bij de deur, dus het is niet zo moeilijk om de uitgang te vinden.

Ik zeg even gedag, en ik loop het vliegtuig uit. Ik loop door zo’n slurf, waarna je op het vliegveld uitkomt.

Best wel raar dat ik net gevlogen heb, in een vliegtuig. Ik had hiervoor nog nooit gevlogen, dus het was best wel bijzonder. Maar ik val natuurlijk meteen in slaap, dus ik heb niks van de reis meegekregen. Misschien maar beter ook, want dan zou ik nog wel eens bang kunnen worden. Ik heb namelijk hoogtevrees, maar dat weet niemand, zelfs Harry niet. 

Ik zat dan wel aan het raam, maar eruit kijken zou ik nooit durven. Als ik niet zou slapen, zou ik waarschijnlijk wel hebben gekeken, en bang zijn geworden.

Als ik op een grote hoogte ben, en ik kijk naar beneden, ga ik helemaal panikeren, en word ik gek van mezelf.

Ik kom aan bij de bagage band, en ik wacht tot ik mijn koffer langs zie komen. Op aanraden van Harry, heb ik een felgekleurde blauwe koffer genomen, zodat ik hem er makkelijk uit kan pikken. Er komen namelijk zoveel koffers langs, die allemaal op elkaar lijken. Dat is niet echt handig, want straks neem je de verkeerde koffer mee. Dat zou wel heel falend zijn. Dan heb je ineens een koffer met allemaal vrouwen kleding, waar je niks aan hebt.

Opeens zie ik mijn koffer langskomen, en ik pak hem eraf. Hij is niet eens zo heel zwaar, met dank aan Harry.

Ik loop door naar de aankomst hal, met mijn koffer die achter me aan rolt. De deuren zijn al open, dus ik kan er zo doorheen lopen. 

Ik kijk even om me heen, maar ik weet natuurlijk niet naar wie ik moet zoeken. 

Ik besluit om maar gewoon te gaan wachten, tot er iemand op me af komt. Diegene zal vast wel weten naar wie hij moet zoeken, dus dat komt wel goed.

Ik zet mijn koffer neer, en ik gebruik hem als een soort stoeltje. Ik kijk nog voor een laatste keer rond, maar er zijn zoveel mensen dat ik niet goed kan zien of er mensen van mijn leeftijd zijn, of iemand die het zou kunnen zijn.

---------------------------

Sorry voor het late activeren, maar ik voelde me de afgelopen dagen niet zo lekker, en vandaag weer niet. Ik zal vandaag nog een stukje activeren, maar dan moeten jullie wel stemmen :3

The Holiday • Niam PoranWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu