EERST WIL IK EVEN ZEGGEN: SORRY VOOR HET LANGE NIET ACTIVEREN! EN OMG IK HEB DE JONGENS GEZIEN IN AMSTERDAM BIJ HET CONCERT AKSDJKALSJFKLASJFD. sorry even fangirl momentje, ahhahaha. enjoy this chapter! Hoe meer votes, hoe sneller er een volgend hoofdstukje komt :)
Niall James Horan
De rest van de dag komt Liam niet meer uit zijn kamer, behalve om even zijn behoeften te doen op de wc, want ik hoor soms de deur open gaan, maar hij komt niet richting de woonkamer of de keuken. De badkamer is naast zijn kamer, dus het is niet zo moeilijk om mij te ontlopen, aangezien hij niet bij mij in de buurt hoeft te komen. Even heb ik getwijfeld om naar hem toe te gaan, of om hem wat te eten te brengen, maar het lijken me beide geen goede ideeën. Liam is duidelijk boos op me, en als ik nu naar hem toe ga wordt hij vast nog bozer, en wilt hij me de hele vakantie niet meer zien. Ik heb nu al spijt van mijn ‘idee’, en het erge is ook nog dat Harry waarschijnlijk nu ook niet meer met me wilt praten. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik deze hele vakantie geen contact meer wil zoeken, hoe hard het ook klinkt. Het zal me vast wel lukken, daar niet van, maar ik mis Harry’s stem nu al. Hij zal me waarschijnlijk niet missen, hij heeft genoeg gezelschap van Zayn, en hoogstwaarschijnlijk ook van Jade. En ik? Ik heb gezelschap van Boris, die ik nodig moet uitlaten, waar ik geen zin in heb. Liam praat vast de hele vakantie niet meer met me, en dat terwijl het juist leuk moest worden. Het moest een leuke vakantie worden, maar zoals het er nu naar uit ziet wordt het een van de dieptepunten van mijn leven. En morgen is het al kerstavond, een van de leukste feestdagen van het jaar. Daarna is het kerst, hopelijk met sneeuw.
Ik slaak even een zucht, en ik ga wat beter zitten op de bank. Kerst hoort leuk te zijn, met vrienden en familie. Niet zielig alleen, terwijl je ‘huisgenoot’ in zijn kamer blijft zitten, omdat hij niet met je wilt praten. Dat is geen Kerst. Dat is eerder iets voor een negeerdag, maar zover ik weet bestaat die niet, en is die al helemaal niet morgen.
Het liefst zou ik nu iemand willen bellen die me advies kan geven, of me begrijpt, maar ik kan zo snel niemand bedenken. Harry is dus geen mogelijkheid, en Zayn ken ik totaal niet. Hoe zou hij me dan in vredesnaam willen begrijpen? Of advies kunnen geven? Vroeger had ik Greg gevraagd om advies, maar we zijn de laatste jaren nogal uit elkaar gegroeid, dus dat lijkt me ook niet zo’n slim idee.
Het is sowieso niet handig om nu contact met hem te zoeken, want hij is vast ergens in het buitenland voor zijn werk, of bij mijn ouders, waar hij nog wél contact mee heeft. Hij woont dan ook wel in Dublin, maar ik zie hem nooit. Meestal is hij weg voor zijn werk, of hij is bij één van zijn vele vriendinnen. Je leest het goed, één van zijn vele vriendinnen. Ik ben gestopt met het bijhouden van al zijn vriendinnen, want hij had iedere week een nieuwe vriendin. Zo genaamd dan, want ik geloof niet dat je iedere week een nieuwe echte vriendin kan hebben, waar je ook echt van houd.
Dat zal ik trouwens ook nooit begrijpen, want ik val niet op meisjes.
Meteen krijg ik tranen in mijn ogen. Dat laatste is één van de redenen waarom mijn ouders en Greg het contact hebben verbroken, een jaar of wat geleden. Ik had al niet zo’n super goede relatie met ze, maar toen ik vertelde dat ik op jongens viel, verbraken ze per direct het contact. Ik ben er weken kapot van geweest, maar uiteindelijk heb ik mezelf erover heen gezet. Het zijn dan wel mijn ouders en mijn broer, maar als ze zoiets niet respecteren zie ik ze liever als wildvreemden. Wie respecteert de keuze van zijn zoon of broertje nou niet? Mijn ouders en Greg dus, helaas. Zonder enige uitleg had mijn vader me uit het huis gezet, hoewel ik al op mezelf woonde. Hij had me verboden om nog ooit contact te zoeken met hun, of ooit naar hun huis te komen. Toen kwam ik Harry tegen, en is hij bij me komen wonen, ook omdat ik me zo alleen voelde.
Daar ben ik erg blij om, want zonder Harry zou ik me nog steeds alleen voelen, en waarschijnlijk tóch terug zijn gegaan naar mijn ouders. Harry heeft me al die keren tegengehouden, omdat het volgens hem geen zin had, en ik er toch verdrietig van zou worden als ze me dan zouden negeren, of zouden wegsturen. Ik heb er daarna ook niet meer over nagedacht om terug te gaan, want het heeft toch geen zin. Ze hebben me gewoon weg gestuurd, verstoten als zoon.
---
Ik schrijf trouwens nu ook aan een Nouis story, maar hij staat alleen online op Quizlet! Je kan altijd een kijkje nemen! http://www.quizlet.nl/stories/112323/hidden-behind-a-smile--nouis/
