Uwierzyć

2 0 0
                                    

Upadam,
pokonana.

Osuwam się w ciemność
gwałtownego smutku,

Oczy pełne łez,
Drżący ruch ręki.

Szukając dawnych śladów,
pozostałości po przegranych walkach

Tworzę kolejne,
przecinam ostrzem.

Nie chcę, by bolało
ale muszę zwalczać
smutek bólem.

Ręce wbrew mi
ranią,

kierowane desperacją
zawartą w mej woli.

Nadal to robię
próbując rozpaczliwie
przekonać siebie samą,
że prawdziwa rozpacz
tli się w sercu moim,

że zabija coś mnie
we głębi mych myśli.

Chcę uwierzyć,
ale wciąż nie potrafię.

EchoOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz