Zaatakowała mnie
brutalna fala.
Trzymałam rozpaczliwie
kawałka marnego drewna,
Sama,
na środku morza.
Patrzyłam w ciemne niebo,
Nie było ich.
W mgnieniu oka
straciłam wszystko.
Puściłam drewieńko,
opadłam z sił,
Gwiazdy zniknęły.
Miały prowadzić przez bezlitosny los,
umarły bezpowrotnie.
Ziejąca pustka
nasycona brakiem wiary
zastąpiła,
Ostatnie byłyście.
Nikt i nic
nie istnieje już,
Jak gwiazdy, które zgasły
moje istnienie przerywam.
Nie mając kogo wołać,
utonęłam w ciszy.
CZYTASZ
Echo
PoetrySmutek. Dławi cię. Zamieszkuje w sercu, rozrywając go od środka. Staje się twojá codziennością. Staje się tobą. I zabija ciebie. Jesteś cieniem siebie, jesteś pozostałością siebie. Jesteś echem. Wiersze dotyczą samobójstwa i samookaleczania się. Jeś...
