Ocean...
Potężny, niepokonany
Przepełniony bólem
Każda kropla wody
naznaczona jest cierpieniem.
Wpadłam w głęboką toń
Tonę, czemu nie jestem w stanie pływać?
Krztuszę się bolesnym smutkiem,
Płuca są zalane poczuciem winy,
Pustka oplata moje ciało.
W dźwiękach uderzających się fal
słyszę szepty,
zawierające ostre słowa
raniące, odbierające siłę do walki
Odbierające nadzieję.
Uderzam o dno oceanu,
nie wracam na górę
Uwięziona w ciemnościach wody
walkę przerywam.
Przemijam, gasnę
Ocean...
Ponury, pełen pustki,
Pozbawiony dłuższej radości.
Ty...
Miałeś dobre życie,
Nagle znalazłeś się w wodzie
Jak ja.
Nie wiesz jak,
Nie wiesz dlaczego,
Desperacko unosisz głowę, łapiesz oddech
Woda ciągnie cię do głębin,
Jest pełna niezrozumianych uczuć.
Bolesnych,
Są twoje,
Niszczą cię
Jak kiedyś moje niszczyły mnie.
Im głębiej w otchłań opadasz,
Mniej wiary w przyszłość masz
W poczuciu bezkresnej beznadziejności
przestajesz, stajesz się bladym wspomnieniem.
Ocean...
Tu fale pochłaniają ludzi,
Niemal każda łódź nadziei
rozbija się o skały pustki.
Oni...
Wycieńczeni, nie mogąc się niczego złapać Toną do czeluści oceanu,
Jak ty i ja.
W głębokościach rozpaczy,
Sami przecinają nić swego życia
Jak ty i ja.
Ocean...
Jest pełny zniszczonych myśli,
Ich.
Twoich.
Moich.
Sieje w nas zniszczenie, kruszy nas ,
ale to My odbieramy sobie życie.
Czy gdybyśmy mieli siłę, nadzieję
to pokonalibyśmy nasz ocean myśli?
Czy oni, ty, ja potrafiliśmy
pływać, nie tonąć?
Czy umieliśmy żyć bez bólu?
CZYTASZ
Echo
PuisiSmutek. Dławi cię. Zamieszkuje w sercu, rozrywając go od środka. Staje się twojá codziennością. Staje się tobą. I zabija ciebie. Jesteś cieniem siebie, jesteś pozostałością siebie. Jesteś echem. Wiersze dotyczą samobójstwa i samookaleczania się. Jeś...
