Echo

Świat się zatrzymał
na jeden moment,
krótszy od sekundy
w mej świadomości.

Serce się wahało,
nie wiedząc, czy dalej.
W końcu się zatrzymało.

Świat umarł,
umysł zapadł w nicość,
życie się skończyło.

Nieobecność moja,
marnej istoty
okrążyła świat
i wróciła bez echa.

Zegar nadal tyka,
gwiazdy świecą,
słońce nie zgasło
i powtarza swój codzienny rytuał.

Wszechświat pozostał taki sam.

Błąkam się, echem będąc,
pamiętając ból i błękit,
szukając czegokolwiek.

Może ktoś nie wiedział
jakie słowa powiedzieć
na wieść,
może ktoś w szoku utknął,
może ktoś w życiu swoim
zatrzymał się.

Nic nie znalazłam.
Echo me nic niewarte,
udręczona odchodzę dalej.

Chciałabym rzec
- do widzenia,
lecz nie mam komu.

Samotna byłam za życia
i sama po śmierci.