Siz: seni özledim
0527**: kimsiniz?
.
.
Seni terk eden annenin hatırladığın numarasına mesaj atarsan ve attığın kişi türk asıllı bir ingiliz model olursa?
.
üstelik onun aile şirketine çalışmak için başvurmuşken
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌊Ege denizi🌊
23 saat önce...
Düşüncelerin içindeydim, sonsuz bir çukurun içindeydim. Yeniden çıkabilir miydim, gözyaşlarımla yıkanmış toprak parçasına? Tekrar ve tekrar yaşayabilir miydim bu hisleri? Ruhumun çekildiğini hissediyordum.
Önümdeki yemek neden son yemeğimmiş gibi hissettiriyordu? Nefeslerim ağırlaşıyordu. Sebebini bilmiyordum ancak olacak şeylerden kolaylıkla kurtulamayacağımı hissediyordum.
“Şu yemeğinle oynamayı kes” Ege’nin azarıyla kendime gelirken bile kurtulamadım içimdeki bu histen.
“Aç değilim, canım çikolata istiyo” diye mırıldandığımda gülmüştü. Evet, evdeki tüm çikolataları bitirmiştim ve gidip almaya çok üşeniyordum. Onun ayaklanmasıyla birlikte ona eşlik etmiş masayı toplamıştım. Omuzuma atılan kolla birlikte saçıma bırakılan öpücükle gülümsedim.
“Hadi gidip sana çikolata alalım, minik kuş.” aşırı hevesle başımı sallayarak onayladım ve koşarak hırkamı alıp giydim. Tüm paramı çikolatalara yatırabilirdim. O ise sadece bana bakarak gülümsemişti.
“Gidelim! Hedef market!” diyerek kapıyı açtım. O da arkamdan geldiğinde asansöre bindik.
“Sitenin marketine gidelim ne dersin?” dediğinde aynı hevesle onayladım onu. Üşengeçliğim tamamen gitmişti. Aslında tek başıma alışverişe çıkmayı sevmediğim içinde olabilirdi bu. Ege'nin yanında tam bir çocuk olmam dışında şu anlık bir sorunumuz yoktu.
Binadan çıktığımızda Ege’nin büyük adımlarına her zaman ki gibi yetişememiştim. Bende bu yüzden hızla sırtına atladım. Dengesini kurduğunda söylenmek dışında bir şey yapmamıştı. Genellikle bunu ona hep yaptığım için alışmıştı.
“Hadi Ege çok yavaşsın!!” dediğimde koşmaya başlamasıyla gülmeye başlamıştım. Ancak bir anda durduğunda çenemi omuzuna çarparak durmuştum. Önüme baktığımda Pars’ı gördüm. O an gözlerinde görünen o kadar farklı duygular geçmişti ki yakalayamamıştım, hiçbirini.
