គ្រប់យ៉ាងបានបញ្ចប់។
ជុងហ្គុកដើរចេញពីគុកងងឹត គេរក្សាទឹកមុខស្មើធេងរបស់គេទៅតាមទម្លាប់ តែវាគួរឲ្យពិបាកគឺក្លិនomegaនៅជាប់នឹងរាងកាយរបស់គេ។
"អ្នកប្រុសនឹងធ្វើអ្វីបន្តទៀត?"
"កុំឲ្យគេស្លាប់"លោកមេការងក់ក្បាលនិងឱនគំនាបយល់ព្រមចំពោះសម្ដីរបស់ជុងហ្គុក។គាត់ប្រញាប់ដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ តែក៏វិសនឹងក្អួតដោយសារតែក្លិនដ៏ខ្លាំងក្លានៃomega បូកឡំនឹងទិដ្ឋភាពដ៏រន្ធត់ចំពោះមុខគាត់ទៀត មិនញញើតសម្រាប់គាត់មិនបាន។
"មកនេះមក"គាត់មិនដឹងឡើយថាomegaម្នាក់នេះនៅមានជីវិតបន្តឬអត់ រាងកាយននលគោកដែលពោរពេញទៅដោយលោហិត ជាពិសេសគឺតំបន់សំខាន់ ឈាមនៅតែបន្តហូរមិនឈប់ គេច្បាស់ជាកំពុងតែឃើញផ្លូវនរកមិនខាន។
ស្ដាប់នូវការដង្ហើយហៅរបស់គាត់ហើយ វត្តមានពស់មានសម្បុរខ្មៅមួយក្បាលលូនចេញពីភួយដែលomegaកំពុងដណ្ដប់ វារទៅកាន់មេការហាក់បីដូចជាស្គាល់មនុស្សដែលចិញ្ចឹមវាយ៉ាងអញ្ចឹង។
គាត់ក៏បានឃើញថ្នាំញៀននៅលើតុផងដែរ វាបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាជុងហ្គុកប្រើប្រាស់នូវថ្នាំញៀនទៅលើomegaម្នាក់នេះឲ្យមានheat ហើយនិងប្រើពស់ដើម្បីកំដរតណ្ហារបស់omega។គាត់ក៏ដើរទៅពិនិត្យក្នុងកាំមេរ៉ា គាត់នឹកស្មានមិនដល់ថាជុងហ្គុកអាចឃោឃៅ ឲ្យពស់ចូលទៅប្រឡែងលេងទៅនឹងរន្ធស្នេហ៍របស់omega មិនខុសអីពីការយកកាំបិតទៅចាក់នឹងក្រដាសឡើយ។
**
ក្នុងការត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ថេយ៉ុងដើរទៅផ្ទះដូចសព្វដង។គ្រាន់តែលើកនេះគេមិនទាន់ចង់ទៅផ្ទះឡើយ គេចង់ទៅមើលជីមីននៅឯមន្ទីរពេទ្យជាមុនសិន។មន្ទីរពេទ្យរាងឆ្ងាយពីសាលារៀនរបស់គេ ទើបត្រូវការជិះឡានក្រុងដើម្បីទៅកាន់ចំណតក្បែរនឹងមន្ទីរពេទ្យ។
<គេស្រស់ស្អាតណាស់>ប្រុសម្នាក់ជាbetaកំពុងអង្គុយចាំរថយន្តក្រុងសុខៗ ពេលឃើញថេយ៉ុងមកដល់ គេក៏ភ្លឹកសម្លឹងទៅកាន់សម្រស់ដ៏ស្រស់ផូរផង់របស់ថេយ៉ុង។មនុស្សឥតខ្ចោះដូចជាថេយ៉ុង អាចមានច្រើនទេនៅលើលោកនេះ?