ក្រោមតំណក់ទឹកភ្លៀង ភាពក្ដៅគគុកដែលអ្នកបានផ្ដល់ឲ្យ វាលើសអំពីអ្វីដែលខ្ញុំប្រាថ្នា។ខ្ញុំក៏បានឃើញនូវឋាននរកនាពេលនេះផងដែរ។
នាពាក់កណ្ដាលយប់ ភ្លៀងនៅតែបន្តឥតឈប់ឥតឈរ ថេយ៉ុងអង្គុយទាំងមានសម្លៀកបំពាក់គេងយប់ គេគងទាក់ក្លាយកដៃច្រត់នឹងបង្អួចសម្លឹងមកកាន់ផ្ទៃមេឃដ៏ងងឹតទម្លាក់នូវទឹកភ្លៀងចុះមកធរណី។
"ថេយ៉ុង"ដៃមាំក្រាស់ស៊កមកពីខាងក្រោយ ឱបចង្កេះអង្រ្កងរបស់ថេយ៉ុងថ្នមៗ គេសន្សឹមៗទម្លាក់ក្បាលទៅជ្រុបនឹងកញ្ចឹងកខាងក្រោយរបស់ថេយ៉ុងទាំងអស់កម្លាំង។
"ហេតុអីអូនជក់បារី?"
"បងមិនចូលចិត្ត?"ជុងហ្គុកងក់ក្បាលតិចៗ ថេយ៉ុងសើចរួចនិយាយ
"ដោះដូរគ្នាទៅ អូននឹងឈប់ជក់បារី បើសិនជាបងលែងមានក្លិនomegaនៅលើខ្លួនរបស់បង"ថេយ៉ុងញីបារីចោល។
"គ្មានលើកក្រោយទេ"
"វាភ្លាមៗពេក អូននៅតែញៀនចំពោះបារីហ្ហឹម"ជុងហ្គុកទាញថេយ៉ុងមកថើប គេចាប់ថេយ៉ុងជាប់ រួចប្រើអណ្ដាតក្នុងការប្រលែងលេងនឹងថេយ៉ុង។
"ប្រើប្រាស់បងជំនួសបារីទៅថេយ៉ុង"
"ពិតជាបានមែន?"រាងតូចសើច ជុងហ្គុកក៏ញញឹមថ្នមៗដោយក្រសែភ្នែកពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។
"បាទ"
"ពេលនេះអូនក៏ចង់ជក់ទៀតហើយ បងគួរតែដឹងធ្វើយ៉ាងណាហើយ"ជុងហ្គុកងក់ក្បាល គេលើកបីថេយ៉ុងទៅកាន់គ្រែ ស្របពេលបបូរមាត់របស់គេចាប់ផ្ដើមនែបនិត្យនឹងគ្នាម្ដងទៀត។
"ហ្ហឹម.."រាងតូចកន្រ្តាក់រាងកាយបន្តិច ដែលជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមស្ទាបអង្អែលនូវភាពទន់ជ្រាយរបស់គេ។ថេយ៉ុងដកបបូរមាត់ចេញ គេមើលមកជុងហ្គុកដោយកែវភ្នែកពិបាកនឹងបរិយាយ។ជុងហ្គុកយល់ន័យ គេដោះអាវចេញ ទើបថេយ៉ុងលើកដៃច្របាច់សាច់ដើមទ្រូងរបស់ជុងហ្គុក ដោយសារតែជុងហ្គុកមាឌធំនិងហាត់ប្រាណផងនោះ សូម្បីតែដោះរបស់ជុងហ្គុកក៏មានសាច់ដុំផងដែរ។
"អ្ហាស...ថេយ៉ុង"ជុងហ្គុកដៃម្ខាងឱបចង្កេះថេយ៉ុង និងម្ខាងទៀតចាប់ផ្ដើមស៊កម្រាមចូលទៅរន្ធស្នេហ៍របស់ថេយ៉ុង គេថ្ងូរឡើងតិចៗក្រោយត្រូវបានថេយ៉ុងខាំជញ្ជក់ចុងដោះរបស់គេ និងលិតវាមិនខុសអ្វីពីកូនឆ្មាមួយក្បាលកំពុងលិតទឹកដោះគោឡើយ។