The champion

Chapter 25

Τίτλος κεφαλαίου :

Vanessa's POV

"Το ξέρω σου λέω" ακούω φωνές από τον κάτω όροφο καθώς τα βλέφαρα μου πεταρίζουν και τελικά ανοίγουν. Που βρίσκομαι; Το μινιμαλ δωμάτιο μπροστά μου δεν ήταν σίγουρα δικό μου και η μεγάλη τζαμαρία με θέα έναν μαγευτικό κήπο δεν υφίσταται ούτε στα όνειρα μου. Μπουρδουκλώνομαι στο πάπλωμα την ώρα που με γοργές κινήσεις προσπαθώ να σηκωθώ και βρίσκομαι στο πάτωμα. Ωραία αρχή, σκέφτομαι.

Οι φωνές από τον κάτω όροφο συνεχίζουν και αγγιζω με το χέρι μου το μέτωπο μου, όταν καταλαβαίνω τι έχει συμβεί. Με πήρε ο υπνος στο σπίτι του Μιχάλη και δεν ενημέρωσα κανένα. Ανησυχώ πως θα με ψάχνουν αλλά όπου και εάν κοίταξα δεν υπάρχει το τηλέφωνο μου. Παρατηρώ πως ο Μιχάλης με έχει βολέψει σε ένα άλλο υπνοδωμάτιο και όχι στο δικό του και η σκέψη μου ταξιδεύει με εμένα, στην αγκαλιά του  , να μισοκοιμάμαι. Η σκέψη μου προκαλεί ένα φτερούγισμα στο στομάχι.Αισθάνομαι ένα βάρος να έχει εγκαταλείψει το κορμί μου και τότε συνειδητοποιώ ότι η χθεσινή μας κουβέντα με ηρέμησε και δεν με τάραξε όπως είχα υπολογίσει. Πάντοτε θεωρούσα δικό μου λάθος αυτό που συνέβη με τον Γρηγόρη και δεν μοιραζόμουν την ιστορία μου. Η μοναδική που γνώριζε με λεπτομεροιες ήταν η μητέρα μου. Την τελευταία εβδομάδα έχω ξεχάσει την ύπαρξη της και πιάνω τον εαυτό μου να έχει τύψεις. Γνωριζω πως δεν έχω μερίδιο ευθύνης στην εγκατάλειψη της, όμως μέσα μου πονάω.

Χτενίζω τα μαλλιά μου με τα δάχτυλα μου και εύχομαι ο Μιχάλης να έρθει γρήγορα προς τα εδώ , διότι αισθάνομαι πολύ άβολα να περιφέρομαι στο σπίτι του. Δεν έχουμε καμία σχέση, ούτε φιλική αλλά ούτε και ερωτική πράγμα που με ονομάζει ξένη. Τι δουλειά λοιπόν έχει να κοιμίζει μια ξένη σε έναν από τους ξενώνες του. Αυτό το υπνοδωμάτιο, διαθέτει ντουλάπα σε σχέση με το δικό του, αλλά υποθέτω είναι η διαρρύθμιση τέτοια. Φυσικά θα έχει αρκετά ρούχα, άρα ήταν απαραίτητο ένα δωμάτιο ντουλάπα για τον εαυτό του.

Απορώ ποιοι μπορεί να φωνάζουν από τον κατω όροφο, όμως από ότι μου είπε ο Μιχάλης, εργάζονται αρκετοι εδώ αρα ίσως είχε διαπληκτισμό με κάποιον υπάλληλο του. Αισθάνομαι μοναξιά σε αυτό το δωμάτιο και αναρωτιέμαι εάν ο μιχαλης δεν αισθάνεται μοναξιά σε ολόκληρο το σπίτι. Το να μενεις ολομόναχος σε ένα τοσο μεγάλος σπίτι, είναι αξιολύπητο. Παρότι έχει αρκετές  δραστηριότητες αναγκάζεσαι να τις ανακαλύψεις μόνος σου. Παίρνω την απόφαση να κατέβω από το δωμάτιο και να ψάξω για το χαμένο τηλέφωνο μου και για τα παπούτσια μου. Θυμάμαι πως τα είχα αφαιρέσει την ώρα που συζητούσαμε για το ποσό πιεστική ήταν η προπόνηση του στην ομάδα της Αγγλίας σε σχέση με την χώρα μας. Τα πόδια μου είχαν μουδιασει και τότε ο Μιχάλης πρότεινε να βγάλω τα αθλητικά μου και να απλώσω τα πόδια μου στον καναπέ. Αυτό ήταν και το λαθος του, καθώς δέκα λεπτά αργότερα μιλούσε μόνος του σε ένα κοιμισμένο σώμα.