gözyaşlarımı kurtar,

bir,

merhabaaa hoş geldiniz 🌸
nasılsınız? umarım iyisinizdir.

bu kitabı hatırladınız mı? benden çok çekti ama sonunda bitirebildim... final bölümüyle birlikte tüm bölümleri taslaklarda şu anda. her gün bir bölüm bazen de iki bölüm atarak kısa bir sürede bitirmeyi düşünüyorum. ilk bölümleri hızlı hızlı atacağım zaten.

önemli not!!! kitapta intihara meyilli bir karakter vardır ve bu eğer sizin için tetikleyici bir unsursa lütfen başlamadan burada bırakın

genel olarak, melankolik ve kasvetli bir kitaptır, karakterler birçok şeyi sorgulama aşamasına girip bununla ilgili konuşmalarda bulunabilir

teşekkürler

|||

@mercan.atabey
merhaba

aslında, mesajlarımın okunmayacağı bir yerde böyle başlamam da biraz tuhaf oldu sanki

her neyse, zararı yok

neyim doğru ki sanki?

seni tanımıyorum

kim olduğun hakkında en ufak bir bilgim yok

neden 12 milyon kadar takipçin var

ah, bu arada seni keşfedip mesaj atana kadar 12.1 milyon olmuşsun

nereden bu kadar ünlüsün inan hiçbir fikrim yok

sadece, bu kadar ünlü olan birisinin sohbet kutusu da türkiye'nin nüfusu kadardır

yani mesajlarımı okumayacaksın

işte sırf bu yüzden buradayım

isminin feda olduğunu biliyorum

yani biyografinde yazıyordu

ve inan başka hiçbir şeyinle ilgilenmiyorum

mutsuzum feda, öyle mutsuzum ki

belki bunu yanımda olan birisine anlatsam dertlerimi küçümser ve şükretmeyi bilmeyen şımarık bir çocuk olduğumdan bahseder

ah, bu bir varsayımdan çıkalı çok oldu, değil mi?

belki de haklıydı

çünkü benden daha mutsuz olan insanlar var, evet

fakat sırf onlar daha fazla üzülüyorlar diye ben acılarımı bir kenara mı atmalıyım?

şu an canım acıyor ve bunu hissediyorum

nasıl sırf bu sebepten dolayı acımı durdurabilirim ki?

bu söyledikleri, deli saçması

bu söylediğini kendisi yapmıyor

bunu hiç kimse yapmıyor

herkes, yalnızca kendi derdiyle ilgileniyor

işte bu yüzden, buradayım

ne zaman dolup taşsam ve ağlamak için güven verici bir omuza yaklaşsam bir anda kendi dertlerini anlatmaya başlıyorlar

beni teselli etmelerini beklemiyorum tabii ki, çünkü kandırılacak yaşı çoktan geçtim

fakat kendi yaşadıklarıyla benim acılarımı kıyaslamaları çok can sıkıcı

bıktım

tükendim artık

ruhum yıllanmış gibi hissediyorum

ne yapsam elimde kalıyor

kime güvensem beni yarı yolda bırakıyor

az önce, bir arkadaşımın daha hakkımda ileri geri konuştuğunu öğrendim

bu yüzden buradayım feda,

bunu herhangi birisine anlattığımda 'herkesin başına geliyor, durumu dramatikleştirme' demesinden korkuyorum

acı çekiyorum, buna odaklanmak yerine neden yaşadıklarımın büyüklüğüne ya da küçüklüğüne odaklanıyorlar?

ben, şu an acı çekiyorum

deli gibi

bu kaçıncı aldatılışım?

üç, dört... sanırım beş

artık sayamıyorum bile

sessizim diye, ezmeye çalışıyorlar

hakkımı savunmuyorum diye, tüm haklarımı sömürüyorlar

gülmüyorum diye, güldürmeyi bile denemiyorlar

aksine, sanki hepsi ağlatmak için uğraşıyorlarmış gibi hissediyorum

ama artık ağlamıyorum da feda,

o kadar ağladım ki, artık göz pınarlarım kurumuş gibi akmıyor yaşlarım

öyle acı çektim ki, artık hissizleşmiş gibiyim

her tarafım uyuştu, belki de baygınımdır ama fark edemiyorumdur

belki de ölmüşümdür ve ruhum dolanıyordur etrafta

bu görünmezliğimin başka bir sebebi olamaz çünkü

annem ve babam bile beni unutmuşlar gibi

her şeyi geçtim, ben kendimi unuttum feda,

yaşadığımı unuttum

nelerden hoşlandığımı, nereye gitmeyi sevdiğimi, ne yapınca mutlu olduğumu

hatta nelerden nefret ettiğimi bile unuttum

dedim ya, hissizleştim

yaşamıyorum da, sanki ruhum insanların içinde dolaşıyormuş gibi

ölmek istedim

yemin ederim öyle çok istedim ki

ama korktum feda,

denemeye kalkıştım ama bu, düşünceden öteye gidemedi

oraya gittiğimde de mi böyle olacağım?

nereye gideceğim?

orada da bana böyle davranacaklarsa acı çekerek ölmemin hiçbir anlamı kalmaz

dökemiyorum her şeyi

yemin ederim ağzımı bir açsam susmayacağım her şeyimi anlatıp kurtulacağım ama

ama olmuyor

yapamıyorum

tüm sözlerim boğazımda düğümlenmek yerine diken diken olup tüm vücuduma karışıyor zehirliyor beni

ölmek istiyorum ama ölümden çok korkuyorum feda,

benim de artık mutlu olacağım bir yer yok mu?

gitmek zorundayım

belki sonra tekrar geri dönerim

iyi geceler feda,

ben olamıyorum, lütfen en azından sen mutlu ol

bu dünyaya inat, mutlu ol

çünkü burası, acıdan başka hiçbir şey vermiyor bize
çevrimdışı | 02.55

|||

kitap hakkında küçük bir not düşmek istiyorum; karakterlerin rol modelleri olmayacak, ben onların dış görünüşlerini kitap içinde betimleyeceğim ve dolayısıyla instagram bölümlerinde koyacağım fotoğrafların hepsi temsili olacak, bir fotoğrafa sarışın birisini koyarken diğer bir fotoğrafa esmer birisini koyabilirim. haberiniz olsun.

sude kaçar 💗💗