gözyaşlarımı kurtar,

dört,

|||

@mercan.atabey
bugün ne oldu biliyor musun feda,

ah, üzgünüm

öncelikle merhaba

bugün yine o geldi

öyle korktum ki

ne yapacağımı bilemedim

nereye gideceğimi, kime kaçacağımı bilemedim feda,

ondan öyle nefret ediyorum ki

onu gördüğüm anda, kaçmak istedim

biraz da ona vurup canını acıtmak

ama yapamadım

tek yapabildiğim günün sonunda odamda dizlerimi kendime çekip sessizce ağlamak oldu

her zamanki gibi

sanırım alışıyorum feda,

yalnız olmaya

kimsenin yanımda olmamasına

kimseye güvenmemeye

kimsenin sıcaklığına ihtiyaç duymamaya alışıyorum

bu iyi bir şey mi, kötü bir şey mi bilmiyorum

dün gece gelemedim buraya, biraz üzüldüm

uyuyakalmışım

normalde hiç uyuyamazdım ama dün çok yoruldum sanırım

annemi yine göremedim rüyamda

ama biliyorum görebileceğimi

her gece resmine bakıp öperek uyuyorum

dün gece öpemedim, belki de bu yüzden gelmedi yanıma

belki bu gece gelir, ha?

gelir mi dersin sence?

biraz üzmüş olabilirim belki dün gece onu unuttuğum için

birazdan gidip gönlünü almaya çalışacağım

belki bana dayanamaz

belki o da beni özlemiştir

belki

belki seviyordur beni

ben aptal olduğum için ona iftira atıyorumdur

bir anne çocuğunu nasıl sevmez ki feda?

çok saçmalıyorum

böyle düşündüğüm için gelmiyor, değil mi?

ah, her şeyi şimdi çözdüm

gidip ondan bir sürü özür dilemeliyim

öyle aptalım ki, bana düşüncelerimden dolayı kırgın olduğunu anlamadım bile

çok kötü bir evlat oldum ona

derslerimi çalışmalıydım hep

tek istediği buydu çünkü

babam da kızıyordu bu yüzden

şimdi de kızıyor, hem de daha fazla

ama alıştım artık

yani, karşısında ağlamayıp kendimi tutmayı öğrenecek kadar alıştım

birkaç gündür ağlamıyordum ama bugün yine ağladım işte

belki de annem bu yüzden gelmiyordur

hep ağladığımda kızardı bana

çocuk musun sen, diye bağırırdı