gözyaşlarımı kurtar,

yedi,

@mercan.atabey
merhaba feda,

artık buraya yazmak öyle alışkanlık hâline gelmeye başlıyor ki, yatağıma yattım ve gözlerimi kapattım

fakat rahat edemediğim için gözlerimi açarak telefonuma uzandım

yani bir şekilde tekrar buradayım

bugün yine hayalettim

kimse benimle uğraşmadı

ama kimse varlığımı da hissetmedi

bu bir yandan iyi fakat bir yandan öyle kötü bir şey ki feda,

eğer sevenim olsaydı öldüğümde, arkamdan yas tutacaklardı ve üzüleceklerdi

fakat yine de arkamda beni hatırlayan birileri olacaktı

diğer bir taraftan, şu an ölsem kimse acı çekmeyecek çünkü varlığımdan haberleri bile yok

ama bu dünyada, bir zamanlar benim de yaşadığımdan kimsenin haberi olmayacak feda,

yalnız yaşayıp yine yalnız ölecekmişim gibi

gün içinde bir olaya şahit olursun ya, mesela birbirine çok yakışan bir çift gördüğünde kendi kendine gülümseyip ne kadar güzeller diye düşünürsün

sonra onlar bakış açından çıktığı anda unutursun

fakat bir zaman sonra anlamsız bir şekilde bir anda aklında belirir o görüntü

'acaba ne hâldeler şimdi?' diye düşünürsün

belki onlar çoktan ayrılmışlar ya da ölmüş olurlar fakat o hâlleri kalır hatırında hep

ne olursa olsun onları hep zihnin yaşatır, sadece sen ölünce onların da hayatlarını bitirmiş olursun

söylemek istediklerimi anlıyorsun, değil mi feda?

bahsetmek istediğim de bu

bir kişi sadece nefes alırken yaşamaz,

bir gün ölse de arkasında öyle şeyler bırakmalı ki insan, ardında kalanlar onu hep yaşatsın

hep ismi anılsın

bazen de tam tersi olur işte

bir insan yalnızca nefesi kesildiğinde ölmez

öyle ölü ruhlar var ki canlı bedenlerin içlerinde saklı kalan

bu kimsenin umurunda bile değil

hiç kimsenin, karşısındakinin düşüncesiyle ilgilenmediğini idrak ettim

ya da bana hep öyle insanlar denk geldi, bilmiyorum

sen öyle değilsin, değil mi feda?

insanların düşünceleri, fikirleri, mutlulukları senin için önemli, öyle değil mi?

bir insanın kalbi senin için değerli

öyle olmalı

öyle değilse, sen kötü bir insan olursun

değilsin ama hissediyorum

çok isterdim, herkesin birbirini sevip saydığı bir dünyada yaşamak

kötü düşünceler, kirli kalpler yerine sevgi dolu bir dünyayı kim istemezdi ki?

keşke yalnızca bir anne ve bir babaya sahip olmasaydık

çok saçma değil mi feda?

bu hayata yalnızca bir kere geliyorsun ve yalnızca tek anne ve babaya sahipsin

ikisi de seni sevmiyor, önemsemiyor, seni hiçe sayıyorlar

fakat bir başkası da bir kez yaşıyor ama en iyi anne ve babaya sahip oluyor

her istediği yapılıyor, kırmak yerine kırılan yerleri onarılıyor, sevgi dolu bir şekilde büyütülüyor

bu adaletsizlik değil de ne?

ya da dünyanın bir ucunda bir çocuk açlıktan ölmek üzereyken, diğer çocuk kuş sütleriyle besleniyor

böyle büyük bir dengesizlik varken, nasıl her insan aynı olabilir ki?

her insan aynı hisleri taşıyamaz, aynı şeylere mutlu olamaz ya da aynı şeylere sinirlenmez

o kuş sütleriyle büyüyen çocuk istediği bir oyuncak alınmadı diye ortalığı birbirine katarken,

aç olan çocuk küçük bir ekmek parçası bulduğunda dünyalar önüne serilmiş gibi mutlu oluyor

ya da sevgi dolu büyütülmüş o çocuk, anne ve babasını deli gibi severken, onlardan sevgi görmeyen çocuk da onları sevmiyor

fakat sonra nankör duruma düşen de o oluyor

çok komik

sanırım kendimi daha fazla tutamayacağım feda,

burada senden ve benden başka kimse yok

gönül rahatlığıyla ağlayabilirim değil mi?

babam bugün bana nankör olduğumu söyleyip el kaldırdı

annemle birlikte her istediğimi yapmışlar

beni bu evde barındırmışlar

yiyecek, giyecek, okul tüm masraflarımı karşılamışlar

fakat ben çok nankör bir evlatmışım

onları hâk etmiyormuşum

bunları yapmak zorunda değiller mi zaten feda?

bir çocuk dünyaya getirmek, zaten tüm bunları göze alarak, bile bile yapmak değil mi?

bunları nasıl yüzüme çarpabilir ki?

bunları yaptığında gurur mu duyuyor, takdir edilmeyi mi bekliyor?

zaten onun sorumluluğu değil mi bunlar?

keşke şımarık bir çocuk olarak büyütülseydim

bazen öyle insanları görüp yüz buruştursam da, onlara öyle çok imreniyorum ki

belki de kıskanıyorumdur

ben de öyle olmak isterdim

ve neyi çok isterdim biliyor musun feda?

bir gün öldüğümde, arkamdan, bu dünyadan bir mercan atabey geçti denmesini, beni yaşatmalarını çok isterdim

iyi geceler feda,

huzurla uyu
çevrimdışı | 03.01
okundu | 03.14

|||

kitapta finali verdim ve her şey hazır fakat nedense ben son bölümlerden çok tatmin olmadım ve kitabı biraz daha uzatmaya karar verdim 😋 normalde 42 bölüm sayısı var ama uzatacağım gibi gözüküyor. dur bakalım zaman ne gösterecek

iyi akşamlar 💗