Meleğin Çiftliği

5.bölüm

Yazar'dan

Derin nefes aldı genç adam. Bulunduğun durum aklına geldikçe kahkaha atıyordu.

İnsan kardeşi ile 23 yıl sonra karşırmıydı? Peki kardeşinin nasıl göründüğünü 23 yıl sonra mı öğrenildi?
Bu ne saçma bir durumdu ama...

Gözlerini kapattı. Gözünün önüne o kakülü kız geldi. Ne kadar güzeldi diye geçirdi içinden. Sonra yanın olan o adam geldi aklına kaşları istemsizce çatırdı. İlk gördüğünde sevgilisi sandı adam abisi çıkmıştı. Fakat o onun kardeşi değildi benim kardeşim dedi içinden.

Farkın da olmadan Melek'le arasındaki bağı kurmaya başlamıştı...

"Kerem?"

Kerem gelen sesle gözlerini açtı. Abisi sorgulayan bakışlarla ona bakıyordu. Derince yutkundu.

"Abi"

Kaya kaşlarını çatarak kardeşine baktı. Yanına yaklaştı. "Aslanım bir sorun mu var?" Elini kardeşinin omzuna koydu.

Kerem'in ağazından sadece iki kelime çıkmıştı."Abi pozitif" dedi.

Kaya duyduğu şeyle dondu. Sertçe yutkundu. Ne diyeceğini bilemediği sınırlı zamanlardan birindeydi.

"Kerem."

"Pozitif abi."

"Kerem."

Kerem abisini duymuyor gibiydi."Çok güzeldi. Çok güzeldi abi bir görsen masallardaki presesler gibiydi."

Kaya gözlerini kaçırdı. "Çok güzeldi dimi?"

"Çok güzeldi. Aynı." Abisinin gözlerine baktı. "Senin rüyalarında gördüğünü kızdı, anlattığın gibiydi. Ne eksik ne fazla."

Gözlerini kaçırdı kaya. Biliyordu aynı rüyasında gördüğü kızdı. Meleğin fotoğrafını görünüştü araştırmıştı onu. Neye alerjisi olduğuna kadar araştırmıştı."Annemlere haber vermemizi lazım."

Kerem alayla güldü. "Ne diyeceğiz ki? Hem kızın daha bizden haberi bile yok. Bizi bilmiyor, tanımıyor. Yolda gördüğü bir insandan farksızız." Dedi acımasızca.

"Buluruz bir çaresini. Bulamadık mı? Biz bir çare yaratırız ozaman." Dedi Kaya kararlılıkla.

Belki saçmaydı ama tanışmak istiyordu. Onu tanımak istiyordu. Belki kaybettikler zamanı telafi etmezdi fakat ellerindeki zamanı değerlendirirlerdi.

Kerem umutsuzca başını salladı. Kaya ve Kerem eve doğru yol aldılar.

_______________________

Herkes salonda toplanmış abilerini bekliyorlardı. Helin hanım ne kadar rahat dursa da tedirgindi. Alper bey salonda bir ileri bir geri gidiyordu. Nasıl bir işin içine düştüklerini sorguluyordu.

Alp ve Eren düz ifadeleri ile oturuyorlardı fakat onlarda bu konu hakkında çok düşüncelilerdi. Ama asla pişman olacakları bir davranış yapmak istemiyorlardı bu yüzden gözlemleyecek ve ona göre davranacaklardı.

Mert ve Pars'ta abileri gibi ikili koltuklara oturmuştu. Yer cüceleri bu konuda biraz ön yargılılardı. Sonuçta önceden gelen kız yüzünden çok şey yaşamışlardı.

Sessizliği kapı açılma sesi ve ondan sonra
Gelen adım sesleri bozmuştu. Kerem ve Kaya salona girdiler. Onların salona girmesiyle Helin hanım hariç herkes ayağı kalmıştı.

Alper bey hemen söze atladı." Kerem oğlum sonuçlar neymiş?"dedi.

Kerem tek bir kelime edecek güç bulamıyordu kendinde bu yüzden elindeki test sonuçunu babasına uzattı.