Meleğin Çiftliği

11. bölüm

...

O olaydan sonra hepsi ile selamlaşıp içeriye girdik. Şuan koltuklar da oturup birbirimize daha doğrusu onlar bana bakıyordu. Fakat ben gözlerimi ekrem'e kitlemiştim ve çekmeyi de düşünmüyordum.

Alper Bey'in boğaz temizleme sesiyle ona dönmek denmek zorunda kalmıştık. Alper bey'e döndüğüm de ilgiyle bana bakıyordu. Sanki ağızımdan ne kelime çıkarsa asla unutmayacak gibi.

İçim de bir his hissettim. Yıllar sonra yeniden hissetmek çok garipti. Hemde daha yeni tanıdığım bir adama karşı hissetmek çok, çok garipti.

Kafamdaki düşüncelerden Alper Bey'in konuşması ile uzaklaştım. Gözlerimi tam gözlerine kenetledim. Konuşan kişi ile göz teması kurmak en sağlıklı ilişkiydi bana göre, onu pür dikkatla dinlediğimizi belli ediyorduk.

"Öncelikle yeniden hoş geldin melek. Bize biraz kendini anlatır mısın rica etsem?" Dedi gözlerini gözlerimden çekmeden.

İçimdeki duygu büyüdü ve yanaklarımın kızardığını hissettim.

Pekala! Bu benim tanıdığım melek Öztürk değildi. Bu melek'ti sadece küçük melek. Ailesini kaybetmeden önceki melek.

"Hoş buldum Alper bey. Benimle ilgili öğrenmek istediğiniz ne varsa sorun lütfen." Dedim onun gibi kibar bir şekilde.

Bana nasıl yaklaşırlarsa öyle karşılık verirdim.

İlk soru kara'dan gelmişti. "Nelere alerjin var?" Dikkatle yüzüme bakıyordu. Sanki biliyormuşta benle konuşmak ,sesimi duymak ister gibi.

Ne garip aile.

" Tek ıspanağa karşı alerjim var" gözümün önüne gelen ıspanak figürü ile istemezsizce elimi kaşınmaya başlamıştı. yüzümü buruşturdum.

Hepsi beni dikkatle izliyordu. Alp "cidden seni baya etkiliyor olmalı. Adı geçince bile böyle bir tepki veriyorsan." Diye mırıldandı.

Derin nefes aldım ve ona döndüm " Malesef öyle. İlk başta hafif bir kaşıntı oluyor. Fakat sonradan nefes alamamaya karar gidiyor olay ve daha ağır bir çok sonuçlara "

(Not: Burdaki hiçbir bilgi gerçeğe dayanılmamaktadır!)

Alper bey ağızının içinde mırıldandı fakat duyamamıştım. "Benimde ıspanağa alerjim var. Bana çekmişsin küçük karaca"

"Birşey mi demiştiniz efendim?"

Alper bey gülümseyerek bana döndü." Bu konuda dikkatli olacağımızı söylüyordum." Samimi sesi insanı güven veriyordu.

Bu aile özellikle de bu adam bütün ayarlarımla oynadı!

Hiç beklemedim birinden bir soru gelmişti." Erdem abiyle çok aynısınız sanırım. Yanlış anlama ama Ona niye kınalı diyorsun?"

Velet senin ağzını var mıydı lan?

Aklım Erdem gelmesiyle istemeden gülümsemiştim. Ama bu gülümseme biraz kırgınlık içeriyordu. " O bana Öztürk der ve bu yüzden çoğu kişi benim ismimi Öztürk sanıyordu. Ben de inadına ona kınalı diyorum bu yüzden, yani pek bir anlamı yok ama bizim için bir o kadar da anlamlı "

Alp Kendi kendine " Erdem komutan o yüzden hep Öztürk derdi senden bahsederken çünkü senin ismini paylaşmaya bile kıskandırdı demek. Hata biz seni erkek bile sanmıştık bir ara.." Diye mırıldandı.

Kerem dişlerini göstererek arkasına yasladı. Dişlerinin arasından birşeyler dedi fakat pek anlamamıştım. "Çok büyük bir rakibimiz var desene." Sesin de kıskançlık vardı sadece.