Meleğin Çiftliği

16. Bölüm

....

Bir süre sonra yeniden merhaba!

UYARI:Burda geçen bir bişey gerçek değildir. Hepsi hayal ürünüdür!

YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR.

İYİ OKUMALAR DİLERİM!

✨

Şu hayatta bu kadar stres yaptım bir an hatırlamıyorum.

Elim ayağım birbirine girmişti.

İnsan her gün gerçek ailesi ile karşılaşmıyordu sonuçta..

Kaya'nın konuşması ile içeriye girmiştik.

İlerledikçe sesler geliyor ve netleşiyordu.

Anladım kadarıyla ikisi de buradaydı.

Daha çok stres

"Allah'ım yarabbim! Allah bu çocuklara dil vermiş konuşsunlar diye. Bunlar hala yeni doğmuş bebek gibi yarım anlatıyor... Sabırlı!"

Alper Bey'in yakınmasına başka bir zaman olsa gülebilirdim ama şuan fazlasıyla stresliydim.

İlk davam da bu kadar değildim!

" dua edin, fazlasıyla önemli bir konu olsun. Çünkü aceleyle çıkmak durumunda kaldım. Ve bir dava görüşmemdi." Helin Hanım'ın sesi ne kadar sakin olsa da insanı ürküten cinstendi.

Şahsen ben tırstım.

Salonda olduklarını düşünerek oraya ilerledik.

Kaya, arkamdan beni ilerletiyordu.

Ya belki Hazır değilim ben!

Salona girmemizle Alper Bey ve Helin Hanım'ı gördüm.

Alper bey ayakta bize sırtı dönük bir şekilde söylenip duruyordu.

Helin hanım ise elinde kahvesi ile oturuyordu. Oldukça sakin duruyordu.
Fakat gözlerine bakmak yeterdi anlamak için.

İçeri girmemiz ile Helin Hanım'ın keskin bakışları bize döndü.

Beni görmesi ile hafif bocaladı.

Ona tatlı olduğunu düşündüm bir gülümseme gönderdim.

Bu kadından çok tırsıyorum..

Bu davranışımla tek kaşını kaldırdı.

Gözlerimi ondan çektim. Ve Alper bey'e döndüm.

"Sonunda teşhir ettiniz beyefendile-"

Sözünü kesen şey beni görmesi oldu.

O Helin hanımdan daha şaşkın duruyordu.

Anladım kadarıyla Alper bey daha çok duygularını gösteren birisiydi. Fakat Helin hanım ise tam tersi bir kişilikti.

Ne kadar uyumlu bir çift dimi?

"Aa Melek?"

Boğazımı temizledim. " Ben , bu konu hakkında konuşmak için gelmiştim. Ama müsait değilseniz sonra halledebiliriz-"

Hemen de kaçış yolu ara sen !

Sözümü kesen kişi Helin hanımdı.

"Hayır, biz fazlası ile hazırız. Hemde uzun bir süredir. Fakat sen hazır değilsin sanıyordum açıkçası gelmen beni şaşırttı. Bir süre kendine zaman ayrılmak istersin sanmıştık." Gözlerini benden çekip arkamdaki 'abi' ordusuna baktı. " Demek ki bizim oğlanlar pekte rahat durmadı. Yanılıyor muyum?" Sonunu başını hafif sağ eğerek konuşmuştu. Ve bu onu ayrı bir karizma yapıyordu.