Koynumdaki Şeytan

Kaçış

Yollar beyaz örtüyle kaplanmış sokaklar ıssızdı, kaldırımlarda ise hiç kimse yoktu. Akşam taksiye çıkmaktan hep nefret etmişti artan, gasp olayları belinde silah taşımasına sebep olmuştu. Yollarda serseri mayın gibi geziyordu ama nafileydi. Tüm gün, garsonluk yaptıktan sonra gece baba mesleğine dönüş yapıyordu. Uykusu ağırlaşmaya başladığında taksisini yolun kenarına çekti, kontağı kapattı ışıkları kapattı, hafif müzik ile seslendiren radyosunu kapattı kısa bir kestirme yapmak için, koltuğunu yatık pozisyona getirdi.

Yağan kar şiddetini arttırmıştı, kapanan silecekler sayesinde ön cam beyazlamaya başlamıştı. Soğuktu üşüyordu, son zamanlarda bitkin düşmüştü. Enerjisi yoktu. Arabanın motorunu tekrar çalıştırdı, ve ısıtıcıyı sonuna kadar açtı. Gökdelenlerin altında sadece onun arabası vardı. Sıcağın verdiği rahatlama duygusunu en son, üniversiteden mezun olduğunda hissetmişti. O anki rahatlık, taksici babasının gurur dolu bakışı. Her şeyin güzel olacağına inanıyordu, ama hiçbir zaman sandığı gibi olmadı. İş bulamadı, üstüne üstlük babasını da akciğer kanserinden kaybetti. Bu arabaya mahkum oldu, düşünceler zihninden geçerken, arabanın içinde tekrar dikildi kapısını açtı ve dışarıya çıktı. İri iri kar taneleri saçını ıslatıyordu. Cebinden bir paket sigara çıkardı içinden bir tane aldı. Çakmağını buldu eliyle çakmağın ateşini siper ederken, cılız ateş avucunu ısıttı. Sigarasından bir duman çekerken, hırıldayan arabasına yaslandı. Neler hayal ediyordu? Şimdi neredeydi. Sigarası bitene kadar, çoktan saçı ve dik omuzları karla dolmaya başlamıştı. Arabasına tekrar binerken, üzerini temizledi kapıyı açar açmaz, suratına sıcak hava dalgası vurdu tekrar koltuğuna yerleşti ve yalnızlığında dinlenmeye başladı. Bir saat sonra, vahşice uykusundan uyandı silah seslerinin geldiği yöne doğru korkuyla döndü, belindeki silahı kavradı yağan tipi görüş açısını kısaltıyordu. O sırada, arka kapı sertçe açıldı ve cılız biri arka koltuğa yerleşti. Taksici ne olup bittiğini anlamadan müşteriden emir geldi.

- SÜR SÜR!

Takım elbiseli dört adam, arabasına binen kızı takip ediyordu taksici hızla arabasının motoruna abandı araba kar sayesinde hemen yola koyulamadı kısa bir patinajdan sonra araba, ağır ağır yerinden kalkmaya başladı. Dikiz aynasından heriflere baktığında, heriflerden biri silahını arabaya doğrultmuştu.

- KAFANI İNDİR AŞA

Taksicinin bağırmasıyla birlikte, aracın arka camı tuzla buz oldu. Kız son dakikada kellesini kurtarmayı başarmıştı. Belindeki silahı çıkartıp yan koltuğa koydu. Korku dolu gözlerle bakan kız onun silahını görmemişti. Araba mesafe kat etmeye başladıkça, gecenin ıssızlığı etraflarını sarıyordu. Kız deli gibi, arka koltukta bir o yana bir bu yana bakıyordu. Taksici, sakince torpido gözündeki ek şarjörünü çıkartıp yan koltuğa koydu. Ortalık sakindi, görünürde kimse yoktu. Tipi sayesinde kör bir şekilde yolda gidiyorlardı. Son anda, otobana çıkış tabelasını görünce, hunharca direksiyonu kırdı. Araba kaygan yol sayesinde sabun gibi kayıyordu, aracın kontrolünü sağladıktan sonra, otoban kavşağına girebildiler. Taksici, etrafın sakin olduğunu iyicene kavradıktan sonra, hızını yavaşlattı.

- Nereye gidiyoruz?

Kızın korku dolu bakışlarını dikiz aynasından gördü.

Nefes nefese bir cevap veremedi.

- Anlaşıldı kaçıyorsun.

Onu bu olaya iten bu insanı sorgulamak istiyordu. Sakin hayatını pisliğin içine atan insanı arabasından atmak istiyordu. Boş yolda, emniyet şeridine doğru kırdı direksiyonu araba kayarak durmayı başardıktan sonra, araçtan indi. Sinirli bir şekilde kızın bulunduğu kapıyı sertçe açtı.