Kim Doyoung မောင်းလာတဲ့ကားလေး ဒီလိုနဲ့ Taeyong အိမ်ရှေ့သို့ရောက်သွားတော့ သူ ဖုန်းထုတ်လိုက်ပြီး အစ်ကို ဆိုတဲ့နံပါတ်လေးအား နှိပ်လိုက်ကာ
📞Hello Young
📞 အစ်ကို Young ပြောစရာရှိလို့
📞အင်းပြောလေ
📞မဟုတ်ဘူး ဖုန်းကမဟုတ်ပဲ Young အခု အကို့အိမ်ရှေ့ရောက်နေပြီ
📞အော်
📞အဲ့တာ အကိုဆင်းလာလို့ရလား
📞........
📞ဘာပြောမလို့လဲ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့လေ အပေါ်မှာ Yuta လည်းရှိတယ်
📞ဝင်မလာတော့ပါဘူး Young အပြင်မှာစောင့်နေတယ် အစ်ကို ဆင်းလာခဲ့နော်
Taeyong သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး
📞မဖြစ်မနေ ပြောမှရမှာလား
📞အင်း
Taeyong ဖုန်းချလိုက်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ Yuta အား
"ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ Yuta"
"Taeyong ah"
"ငါဆင်းလိုက်ဦးမယ်နော် အောက်မှာ Young စောင့်နေတယ်"
Yuta အပေါ်ထပ် စတေကာမှန်အမည်းတွေကပ်ထားတဲ့အခန်းကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အောက်မှာစောင့်နေတဲ့ Doyoung အားတွေ့လိုက်ရပြီး အော် ဒီလိုနေ့ရောက်လာပြီပဲ
Taeyong ခြံတံခါးအားဖွင့်၍ အပြင်ထွက်သွားတော့ သူ့ဆီလျှောက်လာတဲ့ Doyoung ကိုတွေ့တော့ သူငေးကြည့်နေမိသည်....အော် မျက်နှာလေးတောင်ချောင်ကျသွားပါလား
"အစ်ကို"
"အင်း"
"Young တောင်းပန်ရမယ့် ကိစ္စရှိတယ်"
"ဘာအတွက်လဲ တောင်းပန်ရမယ့်ဟာမျိုးဆို မပြောပါနဲ့"
"ကျွန်တော်တို့..."
Doyoung သူ့နှုတ်ကပြောမထွက် သူ့မျက်ဝန်းတွေဆိီသို့ မပြောပါနဲ့လို့ အသနားခံနေတဲ့ အစ်ကို့ အကြည့်တွေကို သူဘယ်လိုပြောထွက်ရမလဲ
"ဟိုဟာလေ ကိုယ်အခုမှ သတိရတယ် နောက်အပတ်ထဲ အဖေရောက်မယ်ပြောတယ်"
YOU ARE READING
Still with you (JaeDo-Tae)
Fanfiction🎵 I would never leave you Wonder how you left me You left me feeling empty🎵 🎵 Close your eyes, go to sleep Know my love is all around Dream in peace, when you wake You will know I'm still with you🎵
