චාන් සහ බෝ පසුපසින් හඹා එන මැරයන් කෙසේ හෝ මඟහැර ගත්තාය. වාහනයද හැංගූ පසු ඔවුන් දෙදෙනා කරන්නේ කුමක් දැයි කල්පනා කරන්නට විය. හදිසියේම යමක් මතක් වූ චාන් දුරකථනය ගෙන ඇමතුමක් ගත්තේය. මොහොතක් ගත විය ඔවුන් ඉදිරියට එක් වරම පැමිනියේ වෙන් නින්ග් ය.
"ඔබ දෙදෙනාම හොඳින් නේද, මට දැනුනා ඔබ දෙදෙනාට කරදරයක් ඇති බව"
ඔහු කලබලයෙන් පැවැසුවේ ඔවුන් දෙදෙනා දෙසම බලමිනි.
"නැහැ කරදරයක් උනේ නම් නෑ, ඒත් අපි දැන් මොනාද කරන්නේ"
බෝ පැවසුවේ චාන් කතා නොකරන නිසාය. පැය භාගයක් පමණ ගත වන විට චාන් ගේ දුරකථනය නාද විය. එම ඇමතුමට පිළිතුරු දුන් ඔහු ඔවුන් සිටිනා තැන පිළිබඳව එහා පසින් කතා කරනා පුද්ගලයාට පැවැසුවාය. මඳ වේලාවකින් ඔවුන් දෙසට විදුලි පන්දමක් අතින් ගත් පුද්ගලයෙක් පැමිනියේ ය.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" චාන් ඇයි මේ මොකද උනේ"
පැමිණ සිටියේ ජී ලීය. චාන් ට මේ අවස්ථාවේ සිහි වූ එකම පුද්ගලයා වූයේ ඔහුය. ඒ නිසාම ඔහුට ඇමතුමක් ගෙන ඔහුව ගෙන්න ගත්තේ උදවු බලාපොරොත්තුවෙනි.
"හැමදෙයක්ම මන් පස්සෙ කියන්නම් දැන් අපිට හැංගිලා ඉන්න තැනක් හොයා ගන්න ඕනෙ"
"ඔයාලට අපේ ගෙදර ඉන්න පුළුවන් එහෙනම්, මේ දවස් වල අම්මයි, තාත්තයි රටින් පිට ඉන්නේ ඔයාලට එහේ ඉන්න පුළුවන්"
ජී ලී පැවසුවේ අදුරේ පෙනෙන අනිත් දෙදෙනා කවුරුන් දැයි සිතමින්.ඔහුගේ ආරාධනය මත ඔහුගේ වාහනය තිබු තැනට පැමිණි සිව් දෙනාම ගමන් ආරම්භ කරා. ජී ලී ගේ නිවසට පැමිණි පසු පලමු වරට කළුවරේ දුටු අනෙක් දෙදෙනාගේ මුහුණු විදුලි ආලෝකයෙන් හොඳින් දැක ගැනීමට ජී ලී ට හැකි උනා.
