Utku Kıran anlatımından...
Gözlerimi açtığımda yatağımın dağınık olduğunu gördüm. Yatağım dağınık ve tişörtümün yarısı açıktı. Ayağa kalktığımda aynaya baktım. Saçlarım dağınık, gözlerim şişti. En son uyuduğumda çok üşüdüğümü hatırlıyordum. Hayal meyal bir kaç şey daha hatırladığımda rüyamda kardeşim Ece'yi görüyordum. O mu gelmişti.
Eski günleri hatırlamamla başımı önüme eğip yürümeye başladım. En son telefonumu salonda bıraktığımı hatırlıyordum. Koltuğun üstünde ki telefonumu elime aldım. Ama şarjı bitmişti. Telefonu şarja takıp mutfağa doğru ilerledim. Mutfağa girmemle yemek kokusunu almam bir olmuştu. Ocağın üstünde küçük bir tencere görmemle kaşlarımı çatmıştım.
Biri benim evime girip bana yemek yapmıştı. Ama o kimdi? Ocağa doğru ilerleyip tencerenin kapağını açtım. Sebze çorbası? Çok severdim, hatta bayılırdım. Her zaman annem yapardı. Ve bu da aynı annemin ki gibi kokuyordu.
Banyoya girip ılık bir duş aldım. Ardından odama girip telefonuma baktım. Sare'den 4 mesaj ve bir de sesli mesaj gelmişti. Önce mesajları açıp okudum. Daha sonrasında da sesli mesajı dinleyip Sare'yi aradım. Bir kaç çalıştan sonra açtı.
"Ne var?" Diyen sesini duyduğumda kaşlarım istemsizce çatıldı. Sesi sert ve garip geliyordu. Ve ondan böyle bir cevap beklemediğim kesindi.
"Alo Sare. Seni aramamı söylemiştin. Biraz rahatsızdım ve uyuyordum kusura bakma." Dedim onun aksine ılımlı çıkan sesimle.
"Biliyorum rahatsız olduğunu Utku. Ne istiyorsun?"
Dedi tekrardan tripli bir şekilde."Bir şey istemiyorum Sare. Neredesin sen?" Dedim sakince.
"Sanane neredeysem neredeyim. Bu seni ilgilendirmez." Dedi ve telefonu suratıma kapattı.
Kaşlarımı çatarak Sare'nin Instagram hesabına girdim. Bir story paylaşmıştı. Üstüne tıklayarak açtığımda bir barda olduğunu görmüştüm. Bu bar çok tanıdıktı. "Tabii ya bu bar bizim Yağız'ın çalıştığı bardı." Dedim. Eskiler yine aklıma gelince bu sefer kaşlarımı çatmıştım. Hızlıca yola koyuldum. Bir kot pantolon ve üstüne koyu mavi bir tişört giydim. Arabanın anahtarlarını da alıp evden çıktım.
Bar'ın yakınlarına geldiğimde arabayı uygun bir yere park ettim. Bara geçerek etrafta bir göz gezdirdim. Ama Sare burada değildi. Gözüm direkt Yağız'a çarptığında yanına gittim.
Sonunda o da beni gördüğünde önce duraksayıp şaşırdı ardından "Oooo Utku Bey buralara uğrarmıydınız siz ya." Dedi ve kollarını açtı.
Ona sarılınca beline sert olmayacak şekilde iki kere vurmuştum. "Bende seni özledim dostum." Dedim.
"Hangi rüzgar attı seni buraya. Uzun zamandır gelmiyordunuz. Yani en son Alara Yen-" sert bakışlarımı gördüğünde susmuştu.
"Yani şey kardeşim Alara'dan sonra buraya pek uğramadın demek istemiştim.""Öyle olması gerekti Yağız. Şimdi başkası için buradayım. Ama sandığın gibi bir şey değil." Dedim ve telefonumu açarak Sare'nin fotoğrafını gösterdim.
"Bu kızı bugün gördün mü burada?" Dedim.
"Aaa Sare bu." Dedi. Kaşlarımı çattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Muhtemel Aşk
Fiksi UmumTam hayattan vazgeçerken beni aşka inandır... Aylar önce çok yakın arkadaşının vefat haberinin ardından bacaklarını kaybetme tehlikesiyle sonuçlanan bir kaza atlatır. Henüz bu kazanın psikolojik hasarlarını atlatamamışken sevgilisi tarafından ihanet...