KARANLIĞIN BEYAZI

14.BÖLÜM: FERMUAR

Ben geldim 🥳🥳🥳🥳🥳

Biliyorum biraz uzun bir ara oldu. Ama maalesef hem başka işlerim vardı hem de biraz rahatsızdım. O yüzden kusura bakmayın lütfen.

Size 7200 kelimelik uzun bir bölüm getirdim. O yüzden bol bol yorum bekliyorum.🥳💜🧡

Kara ve Beyaz dışında başka bir iç sesimiz daha var ve siz karıştırdığınız için ona uzun düşünceler sonrasında  Bülent ismini vermeye karar verdim.
Yani sürekli konuşup Ayaz'a yavşayan kişi Bülent 👏😅

Beyaz'ın çok diyalogu olmadı. En belirgin olduğu yer İz'in annesinin aradığı bölüm. Oraya tekrar bakabilirsiniz. Beyaz oldukça ürkek ve masum. Kara da onun çok konuşmasına izin vermiyor zaten.

Yorum sınırı 85
Oy sınırı       85

Keyifli okumalar karanlığı aydınlatan yıldızlarım 🥰🌸🖤
.......

Kırık bir aynanın toparlanması zahmetli olabilirdi.Mesela parçaların nereye konulacağı, ait olduğu yer ya da bir yerlerine batma olasılığı. 

Peki en zor gelen yanı sizce hangisiydi ? 

Bana sorarsanız duraksama yaşamadan cevabımı verebilirdim ve gerçekten cevabım öz ve netti. 

O kırık,parçaları zar zor bir araya gelmiş,sağlam gibi görünen ama izleri açıkça belli ve görüntüsü kötü aynaya bakabilmek derdim. 

Çünkü o aynaya baktığın zaman karşılaşabileceğin olasılıklar,o parçalara ayrılmış aynayı toparlarken ya da birleştirirken eline-ayağına batan kırıklardan daha can yakıcı olabilirdi. 

Göreceğin yıkık yüz,kırık dolu gözler,kanlı ve yaralı ruh pek iyi bir görüntü olmayabilirdi. 

Bu düşünceler direksiyon üstünde olan ellerimin kasılıp sıkılaşmasına neden oldu.Hatta öyle bir hız ve sertlikle kavradı ki parmaklarımın kanının çekildiğine ve beyazladığına şahit oldum. 

Gözlerim akan yolu izlemeye devam etti. Dudağımdaki alaylı sırıtış, düşündüklerimle bir fırtına koparacak büyüklükte alay etti. 

O aynaya bakmaktan korkanlar bunlardan mı korkardı ki ? 

Bu korkuyu yaşayacak böyle biri mi vardı ?

Dur bi bakalım;

Göreceğin yıkık bir yüz mü ? 

Göreceğin içleri kırık dolu gözler mi ? 

Göreceğin kanlı,yaralı ruh mu? 

Korkuya yer olmayan,cesaretinin olması gerektiği konulardı bunlar. 

Ben bakıyor muyumdur sizce ?

Doğru bakıyordum. Kırığı olmasada sağlamına bakardım.

Gözlerimin önünden bir sis bulutu geçti ve geçer geçmez de mavilerimde biriken bir yağmur damlası yanağımdan usulca akıp gitti. Ardından bir diğeri onu takip etti.

Bendim. 

O yıkık yüzle, içleri kırıklarla dolu gözlerle, kanlı,yaralı ruhumla aynaya bakmaktan korkan ama o korkuya da uyuşturucu gibi bağımlı olan kişinin ta kendisiyim.

Çünkü benim doğama acı olan her şey çok ama..çok güzel gelirdi. 

Severdim ben acıyı. O yüzden aynanın önünde saatlerce durabilir o acınacak durumda olan kıza bakabilirdim.

Kül olmuş kalbimim isleri etrafı kaplayana kadar o aynanın önünde durur sonra da o isleri içime çekerek ciğerlerime doldururdum o acı zehri.Tabi çeker çekmez de ruhumda olan yaraları daha kötü yapardım.