KARANLIĞIN BEYAZI

21.BÖLÜM: KISKANÇLIK RÜZGARLARI

Ben geldim 🥳🥳🥳🥳

Hepimizin ramazan ayı mübarek olsun.
🌸

Uzun bir bölümle geldim. O yüzden bol bol yorum bekliyorum. Ayrıca oy sayıları gittikçe daha çok düşüyor ve gerçekten bu durum beni üzüyor. Bir bölümün en azından 50 vote alması çok zor olmamalı.

Neyse ben kaçtım. Keyifli okumalar karanlığı aydınlatan yıldızlarım 🧡🌸💜

.....

Dün o gittikten sonra bütün gece kafama takılan birçok şeyi düşünmekten uyuyamamıştım. Aslında haplarımı alıp uyuyakalabilirdim fakat içimden alıp uyumak bir türlü gelmemişti. Bütün gece pencere önüne geçmiş battaniyeyi de bedenime sararak yağan yağmurla birlikte dışarıyı izlemiştim. 

Ne zaman havanın aydınlandığını,
saatin ise dokuza geldiğini bilmiyorum.
Gözlerim bir an bile kırpılmazken bedenim ise tersini düşünüyor olacak ki yorgunluktan kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Dünden beri bir ağırlık çökmüştü üzerime.Tamam belki uykusuzlukta bir etkendi. Ama daha çok başka nedenlerdendi yorgunluğum.
Yorgun olmayıp dün akşamdan beri niye öyle davrandığımı sorgulayansa zihnimdi. Zararının dokunacağını bile bile nasıl bir cesaretle öyle davranmıştım anlayamıyorum.

Söyledikleri dün akşamdan beri zihnimde dolaşıp durmuş yine de bir yer edinememişti kendine. Sadece yormuştu… Fazlasıyla yormuştu. Onun hakkında düşünmeye başladığımda aklıma gelen ilk şey ; iyi bir adam olduğuydu. Evet,kabul beni sürekli sinir ediyordu.Ayarlarımla oynuyordu.Ama sevdiklerine gösterdiği yumuşak tarafını görmüştüm. Damla abla ve Elis’i ne kadar çok sevip değer verdiğine daha önce de şahit olmuştum. Şimdi o ikiliye Emir ve Aras abi de eklenmişti.

Daha geleli bir gün olmasına rağmen fark etmiştim ondaki değişikliği.Daha huzurlu gibiydi. Gözlerinde net bir şekilde görebiliyordum bunu. Elis ve Damla ablanın gözlerinin içine bakıyordu bir istedikleri ya da ihtiyaçları var mı diye. Emir ile çok uğraşmasına rağmen canı yandığında ya da başı belada olduğunda ne kadar öfkelendiğini ve onu o durumdan çıkarmak için yeri göğü yerlebir edebileceğine de şahit olmuştum. 

Aras abiyle şu an aralarında bir sorun var gibiydi. Çünkü ne kadar gizlemeye çalışsa da gözlerinde bir kırgınlık vardı ona bakarken. Bazen Emir'in ona baktığı gibi bakıyordu.Abisine bakar gibi.Ebrar, Rüzgar ve Serkan'a karşı da oldukça ilgiliydi. Damla ablanın misafirleri olduğu için miydi bilmiyordum.

Bana ise…  Bilmiyorum çok değişikti. Dengesizdi,dengesizdik. Bir an kavga ediyorsak diğer an gülebiliyorduk.Ya da tam tersi. Gülebiliyorsak bir anda ne olduğunu anlamadan uzaklaşıyorduk.
Birbirimize karşı olan davranışlarımızı kendimiz belirliyorduk aslında.

Ben hislerimle değil aklımla ve de Kara ile hareket ediyordum. Ona yakınken bir anda ateşe değmişim gibi uzaklaşmak istiyordum sırf yanmamak için.Onun ne hissettiğini ise bilemiyorum. Dengesizdi işte.
Dengesizliği ise duygularını kontrol edemediğindendi. Bunu o söylemişti zamanında.Kısacası bilmiyorum işte anlatamıyorum da. Allak bullak olmuş gibi hissediyordum onunlayken. Bana hissettirdiği tam olarak buydu. 

Mesela Ayaz ilk tanıdığım, gördüğüm adamdan daha farklıydı.Çünkü o adam çok soğuk ve sert duruyordu.Şu an ise yine sertti fakat artık soğuk değildi. Dengesizdi yine tamam. Ama dengesizliği bile kısa sürüyordu. O bir şey yapmadan uzak durmayacaktım ondan. Çünkü eğer öyle bir şey yaparsam kendime yenilirdim.O yüzden normal davranacaktım. 

Düşüncelerimin arasına giren kapının bir anda açılması ve enerji dolu yüksek sesle, sabır dileyip gözlerimi yumdum. Gün başlıyordu işte.