NASA YANİ!

8. Bölüm

Ferhat: Günaydın

Günaydın sekizden önce kalkmayan beyefendi

Ferhat: İstisnasın demiştim

Eyvallah Serseri

Ferhat: Bu saatte kalktım kalkmasına da

Ferhat: Ufak bir problemim var

Ne oldu?

Ferhat: Hasta oldum

Aferin paşama

Yat dinlen o zaman güzelce

Sevgili validen güzel güzel çorba yapsın sana

Ferhat: Leyla

Efendim?

Ferhat: Ben hasta olunca çok duygusal bir adama dönüşüyorum

Biliyorum

Ferhat: Şu anda da çok duygusalım

Çikolata mı alayım sana Ferhat?

Sıcak su torbası da hazırlarım istersen?

Ferhat: Öyle değil kızım

Ferhat: Sevgi, ilgi, alaka, şefkat, merhamet..

Ferhat: Anlatabiliyor muyum?

Görüldü attım bilerek. İçimden gülmek geliyordu ama bu hasta olduğu için değildi. Gerçekten üzülmüştüm hasta olmasına ama gereksiz bir şekilde hoşuma gidiyordu bu halleri. Aradan iki dakika geçtiğinde yeniden yazmaya başladı.

Ferhat: Sana ihtiyacım var yani Leyla..

Ferhat: Gerekirse maske takıp sana sarılmaya ihtiyacım var

Ferhat: Anlıyor musun?

Ferhat: Aptal bir duygusallık var üzerimde ve sana sarılmadan geçmeyecek gibi hissediyorum

Ferhat..

Tabii ki de okula gitmeden önce uğrayacaktım evine ama bunu bilmesine hiç mi hiç gerek yoktu.

Derse geç kalmak istemiyorum

Tek görümlük bir fotoğraf attığında açtım hemen. Hiç kullanılmamış bir maskenin fotoğrafını çekip atmıştı.

Ferhat: Maskem bile hazırdı..

Ferhat: Akşama kadar ağlayacağım o zaman

Ferhat: Eğer akşam çok yorgun olmazsan uğrar mısın?

Kıyamam ben sana

Uğrarım

Ferhat: Teşekkür ederim

Ferhat: Tutmayayım ben seni o zaman

Ferhat: İyi dersler Öğretmen Hanım

Geçmiş olsun Hasta Bey

Kapıyı açıp apartmandan çıktığımda buz gibi hava yüzüme çarptı anında. Balon adam olmuştum resmen. Kebapçıların önüne koyulmuş gel gel yapan o balondan farksızdım şu anda. Hızlı adımlarla iki üç dakikalık mesafedeki eve geldim ve apartmana girdim hemen. Hâlâ sıcak havaya kavuşamadığım için hızlı adımlarımı yavaşlatmadan merdivenlere yöneldim ve üç kat çıktım.