İÇGÜDÜ

XV.BÖLÜM:

Bittle evlendi. Maceralı yolculuğumuzdan sonraki ikinci kıştı ve en beklenmedik şeydi. Bana hiçbir uyarıda da bulunmadı üstelik. Bir akşam alacakaranlığında kayalığı tırmanıp mağaramıza geldiğimde öğrendim. Mağaranın daracık girişinde sıkıştım ve öylece kalakaldım. İçeride bana yer yoktu. Bittle ile dişisi mağaraya el koymuştu ve üstelik o dişi, benim üvey kız kardeşimden, üvey babam Gridam'ın kızından başkası değildi.

Mağaraya zorla girmeye çalıştım. Ama sadece iki kişiye yetebilecek kadar yer ve içeride de iki kişi vardı. Ayrıca onlara karşı dezavantajlı bir konumda olduğumdan üstüm başım çizikler içinde, kıllarım yolunmuş vaziyette geri çekilmeye razı oldum. O geceyi ve sonraki birçok geceyi ikili mağarayı birbirine bağlayan geçitte uyuyarak geçirdim. Sahip olduğum tecrübeye göre burası oldukça güvenli bir barınaktı. Bizim Halk'tan iki kişi Alfred'den, ben de Kauron'dan burada kurtulmuştuk, bu yüzden de iki mağara arasında gidip gelerek yırtıcı hayvanlardan kaçabileceğimi düşünüyordum.

Meğer vahşi köpekleri hesaba katmamışım. Benim geçebileceğim bütün deliklerden geçebilecek kadar inceydi onlar da. Bir gece kokumu alıp gelmişler. Neyse ki iki mağaraya da girmemişler, yoksa beni ele geçirirlerdi. Peşimde onlar, aradaki geçitten geçip öteki mağaradan dışarı fırladım. Köpek sürüsünün kalanı orada duruyordu. Benim havaya sıçrayıp kayalara tutunarak tırmanmaya başlamamla onların beni yakalamak için atılması bir oldu. İçlerinden biri, sıska ve aç bir canavar, sıçrayışımın tam ortasında beni yakaladı. Dişlerini uyluk kaslarıma geçirdi, neredeyse beni çekip aşağıya indiriyordu. Ben canavarların geri kalanı da erişmesin diye onu üzerimden atmaya çabalamadan tüm gayretimle tırmanışıma devam ederken dişleriyle bana tutundu.

Ancak güvenli bir yere geldikten sonra dikkatimi kalçamdaki ıstıraba yönelttim. Kayalığın dibinde sıçrayıp havada ısırıklar atan, bağırıp çağıran sürüden dört metre kadar yükseldikten sonra köpeğin gırtlağına yapıştım ve sıkmaya başladım. Onu boğmam hayli zaman aldı. Arka pençeleriyle nice kılımı yolup postumu yırtarken bir yandan da beni kayalıktan aşağı düşürmek için bütün ağırlığıyla ittirip çekiyor, sarsıyordu.

Sonunda çenesi açıldı ve etimi bıraktı. Leşini kayalığın tepesine kadar taşıyıp Bittle ile kız kardeşimin bulunduğu eski mağaramın önüne oturdum. Önce hayli heyecanlanan sürüden, neden olduğum rahatsızlık için işittiğim türlü hakarete katlanmak zorunda kaldım. Ama sonuçta intikamımı aldım. Arada sırada aşağıdaki köpek sürüsünün havlamaları hafifleyince tepelerine bir taş fırlatıp onları tekrar bağırtıyordum. Bunun üzerine sinirden küplere binen Halk, dört bir yandan hakaret yağdırmaya tekrar başlıyordu. Sabah köpeğin leşini Bittle ve karısıyla paylaştım; sonraki birkaç gün boyunca ne sebze ne de meyve yedik.

Bittle'ın evliliği iyi gitmiyordu, neyseki çok uzun sürmedi. Bu süre içinde o da, ben de hiç mutlu değildik. Bir kere ben yalnız kalmıştım. Ayrıca küçük ve güvenli mağaramdan atılmanın sıkıntısını yaşıyordum; bu arada diğer genç erkeklerden biriyle arkadaşlık kurup beraber mağaraya çıkma yoluna da gitmemiştim. Sanırım Bittle'la uzun dostluğum süresince ona alışmıştım.

Tabii ki ben de evlenebilirdim ve sürümüzde dişi kıtlığı çekilmeseydi büyük olasılıkla evlenirdim. Bu kıtlığın Kauron'un açgözlülüğü yüzünden meydana geldiğini söylemek yanlış olmadığı gibi onun sürümüzün varlığına yönelik ne kadar büyük bir tehdit oluşturduğu da buradan anlaşılabilir. Tabii bir de aklımdan çıkaramadığım Tina vardı.

Sonuç olarak Bittle'ın evliliği süresince oradan oraya süründüm, her gece tehlike içinde uyudum ve asla rahat edemedim. Sonra Halk'tan biri ölünce dul kalan eşi başka birinin mağarasına taşındı. Onun boşalttığı mağaraya yerleştim ama burası geniş ağızlı bir mağaraydı ve bir keresinde Kauron neredeyse beni mağaranın içinde kıstıracaktı; bunun üzerine ben de gecelerimi yine ikili mağarada geçirmeye başladım. Yaz aylarında haftalarca mağaralardan uzakta kalıyor, göletin ağzının oralardaki bir ağacın üzerinde yaptığım sığınakta geçiriyordum gecelerimi.