Ateş Böceği

3. bölüm

Ben yerde oturmuş ağlıyordum omzumun üzerinde sıcaklık hissedince kafamı kaldırdım Yiğitti gözleri kan çanağı olmuş bana bakıyordu "Böyle gitme Nilsu senle olmak için herşeyimi verdim ben malımı mülkümü herşeyimi verdim Nilsu şimdi öylece çekip gidemezsin" benimde ondan bir farkım yoktu aslında "Herşey bitti Yiğit bir daha görüşmeyelim" yerden kalktığım sırada Yiğit bileğimi tuttu sıkı tutuyordu ki ne kadar uğraşsamda bırakmadı bileğimi "Beni dinliceksin Nilsu" tüm nefesimi içeri çektim "Bu aşk tek taraflıydı belkide Yiğit olamaz mı" sinirinden bileğimi daha sıkı sıktı "Bana aşktan bahsetme sen aşktan ne anlarsın" bağırması beni durdurmadı "Baksana Yiğit kız kardeşin ne tatlıydı ama noldu öldü dimi senden gitti şimdi ben senden gidicem" bileğimi sıkmayı bıraktı arkama bile bakmadan oradan uzaklaştım özellikle ıssız yerlere girmiyordum ani bir şekilde telefonuma mesaj geldi hemen çıkarıp baktım

Ateş : Kırmızıyı severim yanlız elbise nin şeklini beğenmedim ateş böceğim

Nilsu : Öyle mi bidaha kırmızı giymem o zaman

Ateş  : Senin bir sevgilin mi var

Nilsu : Var dı bildiğini sanıyordum

Ateş : Senin hakkında bilmek istediğim şeyleri biliyorum

Nilsu : Komik bir durumdasın sevgilimi bilmiyorsun

Ateş : Senin sevgilin olduğunu bilmek istemiyordum ama gördüğüm kadarıyla ayrıldınız

Nilsu : Ayrıldık

Ateş : İyi haber yeni sevgilin benim

Nilsu : Şimdi zamanı değil katil sonra belki

Ateş : Dinlen ateş böceği yorgun görünüyorsun

Nilsu : İyi geceler

Ateş : Yanımda sen oldaydın geceler iyi olurdu ateş böceğim

Nilsu : Kötü geceler katil

Ateş : İyi geceler ateş böceği

Telefonu kapttım ve cebime koydum derken aniden çakan şimşekle yerimden sıçradım yağmur da yağıcak zamanı buldu yağmur umrumda değildi ıslanmaktan hoşlanmazdım ben yazı istiyordum sürekli ona tutsaktım bağlıydım ona kış gecesinin bir günü babam ölmüştü benim Yağmurun en iyi yanı da göz yaşlarımızı saklamasıdır o zaman ağladığımızı kimse anlamaz dı öyle değilmi bu bazıları için geçerli değil aslında sizin çok yakınınız sizin ağladığınızı her zaman ve her yerde anlar ıslanmamı önemsemeyerek yürümeye devam ettim elbet bir gün durucaktım peki ya ne zaman

20 dk sonra

Gözlerim normal halini almıştı evin yanındaki çar dağa oturdum yağmur dinmişti ay hilal şeklini almış ve yıldızlar parlamaya başlamıştı hava çok güzel görünüyordu ben kesinlikle gece insanıydım derken telefonumdan bir mesaj geldi kim acaba ya

Ateş  : Bugün hava çok güzel dimi ateş böceği

Nilsu : sen demeden önce güzeldi

Ateş : bugün çok daha güzelsin

Nilsu : palavra palavra palavra

Ateş : sence bir seri katil yalan söyler mi

Nilsu : Herkes yalan söyler

Ateş : Sevdiğinede mi

Nilsu : Hayır sevdiklerine yalan söyleyemezsin

Ateş : Işıkları söndürseler bile mi

Nilsu : Sen mi kıtsın ben mi

Ateş : Bu bir şarkı ateş böceği

Nilsu : Eee yani