I could have been with you

Przykra wiadomość

-Cześć babciu już wróciłam! -krzyknęłam po wejściu do domu.

Gdy weszłam do salonu zastałam babcię  płaczącą na fotelu.

Nie do końca wiedziałam o co chodzi. Byłam bardzo przerażona. Nigdy jeszcze nie zastałam babci w takiej formie.

-Babciu? Co się stało?-spytałam z niepokojem.

-Byłam dziś na badaniach...-powiedziała ze łzami w oczach.

Gdy już zdążyła wypowiedzieć te słowa miałam łzy w oczach. Spodziewałam się tylko najgorszego.

-Okazało się, że mam raka-powiedziała przy czym okropnie zbladła.

-Proszę powiedz, że to jakiś głupi żart-po tych słowach pobiegłam do pokoju i się popłakałam.

Gdy wbiegłam do pokoju natychmiast zamknęłam drzwi.Zwinęłam się w kłębek i zaczełam płakać.Łzy same wylatywały mi z oczu nie potrafiłam się opanować.Ostatnim razem płakałam tak gdy dowiedziałam się ,że mój tata zginą w wypadku.

Nie mogłam pogodzić się z faktem ,że moja babcia jest śmiertelnie chora.Nie mogłam pogodzić się z tym, że moja babcia może umrzeć.

Nie mogła mnie zostawić była moją jedyną rodziną.Nie mogła...

***

Gdy byłam już zdolna by wstać na nogi.Wyszłam z pokoju a następnie podbiegłam do kuchni gdzie pewnie była moja babcia.

Kiedy weszłam do kuchni zastałam moją babcię gotującą nam obiad.

-Nie martw się wszystko będzie dobrze- powiedziałam choć sama  w to nie wierzyłam.

-Oczywiście wnusiu, że wszystko będzie dobrze- odpowiedziała choć sama pewnie w to nie wierzyła.

-Pomogę ci z gotowaniem obiadu-oznajmiłam.

-Nie trzeba już jest gotowy siadaj do stołu- powiedziała to podczas gdy nakładała mi zupę.

***
Gdy nastała noc starałam się zasnąć ,lecz nie mogłam.Parę razy zerkałam na telefon ,aby sprawdzić , która godzina.Ciągle myślałam o tym co powiedziała mi moja babcia.Martwiłam się o nią.

Starałam się jeszcze zasnąć.Postanowiłam,że wezmę pluszaka ,którego podarował mi mój tata przed śmiercią.Przekreciłamm się na drugi bok.Nawet nie poczułam kiedy zasnęłam.Kiedy się obudziłam był już ranek.