Sezon 2: Ölümle Yaşam Arasında

6 1 1
                                    

Ceren Bozok

Kardeşim Asır ile evlendikten sonra hamile kaldı. 2 bebek... Derin Ve Su. Çok mutluyduk hepimiz olması gerektiği gibi. Sadece 1 yıl mıydı mutluluk süremiz? Sonsuza kadar sürmeyecek miydi?

"Ha-hayır! Kardeşim bırakmaz beni!" Dedim. Bağırdım. Belki çığlık attım.

Asır duvara bakıyordu. Ağlamıyordu, bağırmıyordu. Pes mi etmişti?

"Asır! Asır bir şey yap! Asır kardeşim bırakmaz beni!" Dolmuş gözleriyle derin anlamı olan bakışlarıyla bakıyordu bana.

"Doktor hanım hepsi mi? Kardeşimde mi gitti? Yeğenlerim!"

"Siz hastanın nesi oluyorsunuz?"

"İkiziyim o da kocası!"

"Öncelikle bebeklerden birini kurtarabildik. Sera hanım ise net birşey söyleyemem. Yoğun bakıma alıcaz."

Asır bir anda umutla baktı gözlerime. Elimizde bir bebek ve yoğun bakımda bir Sera vardı... İhtimal vardı fakat netlik hiç yoktu...

"Asır, Sera yaşıyor!"

"Ever Ceren duydum. Yaşıyor, sevgilim yaşıyor..."

"Öncelikle umutlandınız ama dediğim gibi net birşey söyleyemem. Kurşun bebeklerden birine denk gelmişti. Hatta diğer bebeğin yaşaması bile mucize."

"Teşekkürler doktor hanım."

"Geçmiş olsun..."

Doktor yanımızdan ayrıldığında Asır ile yoğun bakımın camına doğru gittik.

Fazlaca kablo ile bağlıydı. Gözlerinin yeşili saçlarının kumralıyla orda yatmayı haketmediği çok belliydi. Benim kardeşimdi o.

"Asır ben lavaboya gidiyorum. Kızlar sana emanet. Gözünü ayırma."

"Tamam Ceren..."

Lavaboya ulaştığımda buz gibi suyla ağlamaktan şişmiş yüzümü yıkadım. Telefonum çalmaya başladığında yabancı bir numaranın aradığını gördüm.

"Alo, Kimsiniz?"

"Ceren merhaba, buluşalım mı?"

"Kimsin?"

"Konum atıyorum canım. Görüşürüz."

Ses tanıdıktı ama kim olduğunu asla anlamıyordum.

Koridorun sonunda etrafı izleyen Asır'ı gördüğümde ona doğru koşmaya başladım.

"Asır, biri aradı ses tanıdıktı ama anlamadım kim? Konum atıcam gel dedi ama seni bu halde yalnız bırakamam."

"Merak etme Özgür ve Tina geliyorlar. Sen kimmiş onu öğren."

Arkamı dönüp giderken Asır seslendi.

"Ceren..."

"Lütfen dikkat et. Seni de kaybedemem. Ondan bana kalan tek hatırasın."

"Sen de kendine dikkat et Asır."

Koşarak hastanenin önüne çıktığımda taksi çevirdim. Bana atılan konumu taksiciye gösterdiğimde bana garip garip baktı.

İhanetin KızlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin