Odaya geçtiğimde ağlamamı tutamadım. Yine yenildim duygularıma. Ne zamana kadar böyle sürücekti...
Damla Demirci hakkında düşündüklerimizin doğruluğu canımı acıtırken annem ve babamın katili olması midemi bulandırıyordu.
Kapıdan içeri Ceren girdi ve yanıma oturdu.
"İyi misin?"
"Olabilir miyim?"
"Sera o kadında bir şey olduğunu biliyorduk ama sen bana inanmadın. Asır'ı savundun sonradan jeton düştü herhalde sana."
"Ceren ne diyorsun be sen?" Hiddet ile ayağa kalktım. "Sonradan Asır ile kavga ettiğimi bile bile beni suçlayamazsın."
"Sera sus ya. Gerçekten sana hiçbir şey demiyorum. Okey aşko en masum sensin. Ya ailem ölmüş benim sen ne diyorsun!"
"Ne zaman ailen oldular Ceren! Seni hiçbir zaman aramazlarken mi? Yoksa seni yengeme bırakırken mi? Ya da sen ne zaman benim ailem oldun Asır'ı öptüğünde mi?"
Söylediklerim Ceren'in gözlerinin kızarması ve dolmasına sebep olmuştu.
Akan gözyaşlarını silmeye çalıştı ama o sildikçe daha çok akıyordu. En sonunda kapıyı sertçe çarpıp çıktı. Haklı mıydı? Çok ağır laflar etmiştim.
Yarın onunla konuşmaya karar verdim ve Asır'ın yanına doğru gittim.
Aşağıda salonda koltukta telefonuna bakıyordu.
"Asır..."
Kalkarak yanıma geldi hemen.
"Sevgilim..."
Sıkıca sardım Asır'ı. Bir daha sarılamayacakmışçasına.
Beni kucağına alıp koltuğa oturttu.
"Her şeyi mahvettim Asır. Her şeyi.
Ceren'e asla haketmediği sözler söyledim. Çok üstüne gittim. Ablanın ailemin katili olduğunu öğrendim."
"Biliyorum Sera. Merak etme Damla hiçbir şey yapamaz. Açığını bulduk. Evimize de giremez."
"İnşallah Asır. Ben artık çok yoruldum. Yaşayamayacağım galiba"
"Saçmalama Sera. Sen benden de güçlüsün. Bak bizim daha çocuğumuz olucak."
"Olucak dimi Asır?"
"Olucak sevgilim. Seni bırakmayacak kadar zekiyim. Benim güzel bebeğim."
"Abart Asır."
Birbirimize bakarak gülmeye başladık.
"Abartmıyorum Sera Bozok. Sen... Sen dünyanın en güzel kızısın!"
Yanaklarından öptüm Asır'ı.
"Ceren beni affeder mi?"
"Neden affetmesin sevgilim, kardeşin o senin."
"Çok ağır laflar ettim Asır. İnanamazsın."
"O seninle empati yapacaktır."
"Ya yapmazsa?"
"Yapıcak bana güven."
Son kez sarıldım ve odama geri çıktım. Ceren hala gelmemişti.
Beni affetmezse yaşayamayacağımı biliyordum. O lafları ederken kendimde değildim ve üzgündüm.
Ceren kapıdan içeri girdi yüzüme bakmadan yatağına geçti ve gece lambasını söndürmeden kafasını yastığa gömdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İhanetin Kızları
Romantizmİhanet sonucu oluşan ve saklanan gerçekler, Sera'nın ailesinin ölümü üzerine İzmir'e gelmesi ardından bir bir ortaya çıkar. Ve yıllar sonra öğrendiği haberle sarsılır. Bu macerada bize eşlik etmek ister misiniz?
