Aralık Gecesi ✔️ | Yarı Texting

23. Bölüm

Hoş geldiniz bebeklerim.. Yorum sınırı koymak zorundayım, öbür türlü atmıyorsunuz.

Vote her zamanki gibi 150+
Yorumda +80

Keyifli okumalar dilerim,
ig: lahmacundora

~~~

Aras: Duru. Lütfen buluşalım mı?

Duru: İşlerim var, çıkamam.

Aras: Tüm gün okulda yüzüme bakmadın, konuşmak istiyorum.
Aras: Aptalım ben.

Duru: Evet aptalsın.

Aras: Özür dilerim.
Aras: Lütfen yüz yüze konuşalım, senin gönlünü alırım ben.

Duru: Evdeyim, annemler düğüne gitti.

Aras: Geliyorum.

Telefonu kapatıp tavanla bakışmaya devam ettim. Doruk evdeydi ama bir sorun olacağını düşünmüyordum. Aras'ın bana bu denli bağırmasına sinirlerim çok bozulduğu için, tüm gün konuşmamak için her şeyi yapmıştım.

Yapacağı açıklamayı merak ediyordum, onu bu kadar sinirlendiren şey neydi bilmek istiyordum. Ona herhalde soramazdım, Hasan'a ve Onur'a sordum ama onlar da bilmiyordu. Belki de bana bilmiyoruz demişlerdi, emin değilim, şüpheli.

Aman neyse,

Kapı zilini duyunca yerimden kalkmadım, kendi gelsindi banane?

"Aras abi, hoş geldin."

"Hoş buldum koçum."

Yine birkaç konuşma seslerini duydum ama dikkatim onlar da değildi. Tavanı izlerken çok mayışmıştım.

"Duru, gelebilir miyim?" Aras'ın sesini duyunca gözlerimi açtım.

"Evet."

Kapıyı açıp içeriye girdi, ardından tekrar kapattı.

"Hasta mısın?"

Yanımdaki boşluğa oturup elini alnıma koydu.

"Yok değilim, uykum var sadece."

Gülümsedi, sıcak bir gülümsemeydi. "Seni göğsümde uyutayım, ister misin?"

Elimde olmadan ben de gülümsedim. Geçen gece öyle yattığım da, hayatımın en güzel uykusunu yaşamıştım.

"Olur."

Doğruldum, o da yastığıma başını koydu. Rahatça göğsüne yatarken gözlerimi anında kapattım.

Karnım çok açtı ama yemek yemek için bile enerjim yoktu. Guruldama sesini duyunca elimi karnıma bastırdım.

"Yemek yemeden uyumasaydın."

"Biraz kestireyim, sonra yerim. Çok uykum var."

Alnımı öpüp yanaklarımı okşadı. Kısa sürede tatlı bir uykuya dalmıştım.

~~

Uyandığımda Aras yanımda yoktu, odam karanlıktı. İçeriden oyun sesleri geliyordu. Ayağı kalkıp saçlarımı düzelttim, odamdan dışarıya çıktım.

"Günaydın abla."

Oturma odasına girdiğimde beni ilk gören Doruk olmuştu. Yanında oturan Aras hemen kapıya baktı.

"Bebeğim, günaydın."

Ayağı kalkıp yanıma geldi. Hala uyku sersemiydim, uyanır uyanmaz direkt yataktan kalkmıştım.