episode 10

3.5K 439 32
                                    

ඕනම මනුස්සයෙක් ට තියෙනව
ජීවිතේ නිවන කියල දැනෙන තැනක්.
ලෝකේ ම කරක් ගහලා එතැනට ආවහම තමයි හිත නිවෙන්නෙ .
ඒක හරි හුරු පුරුදුයි. එතන ආරක්ෂිතයි. තමන්ට තමන් වෙන්න පුලුවන් තැනක්
ගොඩක් වෙලාවට ඒක තමන්ගේ කාමරය වෙන්න පුලුවන්.
ඒත් ..,

මේ හැගීම් ඔක්කොම එක මනුස්සයෙක් ලග දැනෙනවා නම්
ඒ තමයි comfort zone එක .
සරලවම කිව්වොත් තමන්ගෙ ආත්මයත් එක්ක ගනුදෙනු කරන කලාපය ...

______________________________♡

දෙනුවන් අයියාගෙ උරහිසට හේත්තු වෙලා කොච්චර වෙලාවක් ඉදියද කියන්න මම දන්නෙ නෑ.
මම කල්පනා ලෝකෙක ගිලුනා .
දෙවැනි පාරටත් දෙවැනි පාරටත් මම බේරිලා ...
මාරයාගෙන් මම බේරිලා .
මේක නම් ඉරණමෙ කැරිම ආතල් එකක්
ඇත්තටම මට දැන් ජීවත් වෙන්න කියල පොඩිම පොඩි බලාපොරොත්තුවක් තියා ඒ ගැන හිතන්නවත් මගේ හිත කැමති නෑ

ආයෙත් අර අපායට යන්න
අම්මගේ හැම ගතිගුණයක්ම දරා ගන්න.
එතකොට ඉස්කෝලෙ වෙන හැමදේකටම ඇස්වල කදුලු හංගන්
සම්පූර්ණයෙන්ම යකඩ පිරිමියෙක් වෙන්න.
අනේ මට බෑ දෙයියනෙ .
මට හරි මහන්සි..
ටික වෙලාවකට මැරිලා ගිය කදුලු නාලිකා දෙනුවන් අයියා ගෙ කමිස උරහිස තෙමාගෙන ආයෙත් පණ අදින්න ගත්තා.
මම ඉන්නේ ඒ මනුස්සයාගෙ උරහිසේ කියන එක මට ගානක් දැනුනේ නෑ
මොකද මට මෙ වෙලාවෙ කාගෙන් හරි කටින් ඉල්ලලා හරි විනාඩියකට උරහිසට හේත්තු වෙන්නද කියල අහන තරමටම ඔලුව බරයි.

මගේ කදුලු වල තෙතමනය දැනිලද කොහෙද දෙනුවන් අයියගෙ නිසොල්මන් අත මගේ කොණ්ඩෙ රැල් අතරින් හරි හිමීට භාවනාවක් තරමට එහා මෙහා ගියා .මෙතන වෙන කෙනෙක් ඉදියොත් මම දන්නෙ නෑ මේකට දෙන reaction එක මොකක්ද කියලා.
මගේ උඩුහිත කිව්වෙ ම අනේ බන් මගෙ ඔලුව ඔච්චර සෙනෙහසේ තාලෙකින් අතගාන්න එපා මට කදුලු එනව කියන එක .ඒත් මගේ යටි හිත කිව්වෙ වෙනම කතාවක්.

සෙනෙහසක නාමයකින්වත් එක සුසුමක් නොවැදුනු උබ වගේ එකෙක් ට කවුරු හරි බොරු වට හරි ආදරය කරොත් ඒක දරා ගන්න ම බැරිව උබ මැරෙනව නිදුක්.

නිදුක් Where stories live. Discover now