ජීවීතේ මේ වගේ දවස් තමයි මට තිත්ත ම දවස්. වෙන්නෙ මොනවද වෙන්න යන්නෙ මොනවද කියල හීනෙකින්වත් නොතේරෙන දවස් තමයි මහ සවුත්තුම දවස්..
මම උදේ දෙනුවන් අයියට අමතර පන්තියක් දාලා කියල කියපු බොරුවට වඩා මගේ හිත වද දුන්නේ මුණසිංහ මට එන්න කියපු කාරණාව මොකක් වෙන්න ඇතිද කියල..
එදා වගේ මුරකාරයා මට කිසිම රැවිල්ලක් ගෙරවිල්ලක් දැම්මෙ නෑ .දැක්ක ගමන් ම ගේට්ටුව ඇරල ඇතුලට එක්කන් ගිහින් බලෙන්ම සාලේ සෝපා එකේම වාඩි කරවපු එකම මට අමුත්තක් දැනුනා...
ටිකකින් කලු බතික් සරමට සුදු කමිසයක් ඇදන් ඉදපු මුණසිංහ මවා ගත්ත හිනාවකින් මගේ ඉස්සරහ වාඩි ගත්තා..
" රංගම්මා කෝ මේ ලමයට බොන්න මොනවහරි හදන් එන්න ඉක්මනට.."
" එපා මහත්තයා ඕන නෑ ස්තූතියි.."
" නෑ නෑ මොනවහරි බීලා කතා කරමු .."
මුණසිංහ ඔච්චර සෙනෙහෙවන්ත වෙන එක නම් මට ටිකක්වත් ඇගට අල්ලන්නෑ. හිරුක නම් ගෙදර ඉන්නවද නැද්ද කියලවත් හොයන්න බෑ . කියන පමාවට දුඹුරු සාරියක් ඇදගත්ත වයසක ගෑනු කෙනෙක් බීම දෙකක් හදාගෙන ආවා ..
බොන්නම කියල බල කරන හන්දා උගුරක් දෙකක් බිව්ව මිසක් මට නිකම් ඒක වහ දාලා ගෙනත් දුන්නා වගේ හැගීමක් දැනුනා...
" ඉතින් පුතා කොහොමද ඉගෙන ගන්න වැඩ කටයුතු...? "
" වරදක් නෑ කරගෙන යනව මහත්තයා.."
" අපේ එක්කෙනා මොකො මේ ටිකෙ කරනව කිව්වේ.."
" කෝස් වගයක් ගැන විස්තර කිව්වා. සමහර විට එයින් එකකට යයි.."
" ම් ...පුතාට සල්ලි අඩුපාඩු එහෙම තීනවද ඉගෙන ගන්න වැඩ කටයුතු වලට හරි වෙන මොනවටම හරි. තීනවනම් මට බය නැතුව කියන්න ලැජ්ජ වෙන්න ඕන නෑ..."
ඒ ගමන මූ එන්නෙ මොන පොටක් පාදගෙනද..කමක් නෑ පුතෝ කන්න නැත්නම් බඩගින්නේ ඉදහන් ඒක ලාබයි . වැඩි සෙනේ දබරේටයි කියනවනෙ...
" නෑ මහත්තයා එහෙම මොකුත් නෑ .."
" මම මේ එන්න කිව්වේ වැදගත් කාරණයක් ගැන ඔය ලමයා එක්ක කතා කරන්න..."
" ඔව් මහත්තයා..."
" ඊයේ මායි අපේ ලොකු ලමයයි නුවර ගියා . මගේ පරණ ම හොද යාලුවෙක් ඉන්නවා එහෙ ..අපි ගියේ මගුල් තුලාවක් බලන්න දෙනුවන් ට .."
YOU ARE READING
නිදුක්
General Fiction" නිදු උබ මට ආදරේ නොකරට කමක් නෑ.. මම උබට පණ ඇරලා ආදරෙයි...... උබට ප්‍රශ්නේ මම කොල්ලෙක් උනු එකනම් කමක් නෑ ..ඒත් මට උබත් එක්ක උබේ ලොකු අයියා වගේ ඉන්න දීපන්.. මම උබේ ඔලුවට අත තියලා පොරොන්දු වෙනවා. මගෙ ජීවීතේ තීන තාක් කල් උබේ ඇස්වලට සතුටු කදුලක් හැර...
