ඒක හරි ලස්සන හවසක්.
ගමේ පන්සල තිබුනේ කිලෝ මීටරයක විතර දුරින්. ඒත් අපි පයින් ම ගියා..
සමහර ගමන් තියෙනවා යන කෙනා අනුව තමයි ගමන් මහන්සියේ තරම දැනෙන්නේ ...
ගමේ පන්සලේ පහල මලුවේ තිබුනේ ධර්ම ශාලාවයි හාමුදුරුවන්ගෙ ආවාස ගෙයයි. උඩ මලුවට යන පියගැටපෙළ දෙපැත්තෙම තිබුනේ නාගස් දෙක තුනයි ඉතුරු හිස්තැන් පුරවන්න පාට පාට අරලිය ගස් ...
නා ගස් දකිද්දී ඉස්කෝලෙ නා ගහ මතක් වුනා .මම නැතුව මල් ටික හැමදාම පොලොවට වෙන්නැති මේ ටිකේ ...
මේ වස් කාලේ නෙවෙයි හන්දා පන්සලේ ලොකුවට කවුරුත් බෝධි පූජා තියන්නෑ ...
අනික අවුරුදු කටේනේ..
අපේ බෞද්ධයන්ටත් බුදු හාමුදුරුවෝයි බෝධියයි මතක් වෙන්න දුක් කරදරයක් වෙන්නම එපැයි .නැත්නම් ලමයගෙ ශිෂ්‍යත්වෙ, ol ,al විභාග එන්නෝන.
එහෙමත් නැත්නම් පෝයක් එන්න ඕන ...
ඕවා කියන්න ගියොත් සැදැහැවත් බෞද්ධයෝ ටිපර් වෙනවනෙ ..
හිතුව වගේම පන්සලේ සදාකාලික නවාතැන්පල කරන් ඉන්න බල්ලෝ දෙතුන් දෙනෙක් හැර කවුරුත් නෑ ...
බෝ කොල වැටිලා මුලු මලුව පුරාවටම ...
බෝ මලුව තියෙන තැනට වෙනම පඩිපෙලක් තියෙනවා. පන්සල තියෙන්නේ ගොඩක් උස කන්දක නෙ .පවුරු කන්ද විහාරයේ දාගැබ් කොතත් පේනව ගමේ පන්සලෙ බෝ මලුවට ගියාම...
මේ පන්සලත් උඩ මලුවට ආවහම පුදුම විදිහට හිත නිවනවා..
හවස ඉර බහින තාලය හරි ලස්සනට උඩ මලුවට පේනවා ..මම ආපු ගමන් ඉදලක් අරන් බෝ මලුව අතු ගාන්න ගත්තා..
දෙනුවන් අයියා පූජාසන හෝදලා මල් වට්ටි වලට මල් හදනවා ...
බෝ මලුව අතු ගාන එක ඇත්තටම භාවනාවක් වගේ වැඩක්...
පන්සලකට ගියොත් මම කරන්නෙම බෝ මලුව අතු ගාන එක ...
" නිදූ මේ ගිලන්පස එකට අත ගහන්න එන්න .."
දෙනුවන් අයියා ඔක්කොම ගානට පිලිවෙලට ලක ලෑස්ති කරල. ඖෂධ වට්ටිය බෝධි හාමුදුරුවන්ට. ගිලන්පස මල් වට්ටි වෙන වෙනම දාගැබට , බුදු ගෙට , බෝධියට වෙන වෙනම ...
දෙනුවන් අයියා ලස්සනට මල් වට්ටි හදලා .
" නිදූ උඩ මලුවේ වඳිනව ද නැත්නම් විහාර ගේ ඇතුලේ වඳිනව ද..?"
" වහින පාටක් නෑනේ බෝ මලුවේ වඳිමු .."
YOU ARE READING
නිදුක්
General Fiction" නිදු උබ මට ආදරේ නොකරට කමක් නෑ.. මම උබට පණ ඇරලා ආදරෙයි...... උබට ප්‍රශ්නේ මම කොල්ලෙක් උනු එකනම් කමක් නෑ ..ඒත් මට උබත් එක්ක උබේ ලොකු අයියා වගේ ඉන්න දීපන්.. මම උබේ ඔලුවට අත තියලා පොරොන්දු වෙනවා. මගෙ ජීවීතේ තීන තාක් කල් උබේ ඇස්වලට සතුටු කදුලක් හැර...
