Legenda z głębin morza tom.1 cz.1 ( wkrótce wydana )

•••

- kapitanie! Zboczyliśmy z kursu, przecież mieliśmy płynąć na zachód, a płyniemy na wschód- Odezwał się pirat
- Tak wiem Peter- powiedział kapitan
- Tak..ale…..jak to?- spytał się
- tego dowiesz się później- odpowiedział
Kapitan odwrócił się, a jego oczy napotkały się z Hope. Nie mógł stwierdzić co widział w jej oczach, strach, nieśmiałość czy raczej nie ufność. Cakob uniósł jedną brew.
- Czy coś się stało?
Dziewczyna spojrzała na niego po czym odwróciła się napięciem i ruszyła w kierunku jego kajupy. Gdy byli już na miejscu od-ruchowo złapał za jej rękę.
- Z kim wczoraj rozmawiałaś?
-Eee.. za szczurem. A co?
-Ze szczurem? I niby co takiego ci powie-dział?
-Czemu nic nie powiedziałeś, że znasz tą panią? Co!
- Ale o czym ty dziewczyno mówisz!
- Albert mi powiedział, że ty i twoja żona znacie ją. Więc?
- Tak znam…
- Aha czyli ty ją znasz i nic nie chciałeś po-wiedzieć?
Cakob już miał coś powiedzieć, gdy nagle usłyszeli głośny huk. Odwrócił wzrok, aby spojrzeć na Hope, ale jej tam nie było. Od-wrócił się i pobiegł natychmiast na pokład. Niestety sytuacja tak go wstrząsnęła, że stanął jak słup soli.
- Kapitanie smok wodny!
- Szybko armaty wyciągać!
Jak powiedział tak zrobiono. Na statku się dość głośno i hucznie. Gdy w ten z morza wynurzył się  potwór. Hope odwróciła się i popatrzyła się na niego z przerażeniem, gdy zorientowała się iż, że ten potwór był w jej wizji.
- Ognia!
trach, to właśnie wszyscy usłyszeli. Nastała głucha cisza, nikt się nie odzywał. Nagle załoga krzyknęła radosnym okrzykiem.
- Ląd! Widzę ląd!
Tak, ale to nie był ląd wręcz przeciwnie był to grzbiet potwora, który zmierzał w błyskawicznym tempie. Był tak gdyż się za-trzymał i wynurzył się z wody. blisko, że je-go kolce mogły by roztrzaskać na mały mak, Ale nie mógł pożreć swojej zdobyczy iż coś mu nie pozwalało.