Want So Bad ~ MİNSUNG

Gülüşü

selamooo

hiiic uzatmadan baslayak
____________________________________

JİSUNGUN GÖZÜNDEN

"Her neyse diğer soruları da düşünelim.." dedi ve devam etti Lee Know

"..Çizer nereye gitti? Aslında bunun çok cevabı var ama belirsiz"

"Doğru, ama çok uzağa gitmiştir."

"O kadar uzağa gidemez, bana bir şeyler yapabilmesi için çok uzağa gitmemeli"

'hmm' dedi Jeongin.

"Tamam, o zaman son soru ailem nerede?"

"Bu soru biraz garip olmadı mı? Anime dünyasındadır başka nerde olucak?"

"Aslında anime dünyasında olabilirler ama yine de bu soruyu düşünmek istedim. Çünkü ailemin enerjisini hissediyorum.."

"Nasıl yani?" dedim.

"Hani demiştim ya, auralar var. Her birinin de kendine özel bir enerjisi var. Onu hissediyorum.."

Bu garipti. Ailesi neden gelsin ki? Bilmediğimiz çok şey olduğuna bir kez daha emin oldum.

"Her neyse geçelim bunu.. Eğer buradalarsa ille karşılaşırız.

"Başka soru yok" diyerek, kalemi 'oh' çekerek masaya bıraktı Bangchan Hyung.

"Minh- ay pardon Lee Know"

"Minho diyebilirsin sıkıntı yok" dedi gülümseyerek.

"Peki o zamann, Minho bir şey sorucam."

Kaşlarını kaldırıp tatlı bir şekilde 'hm' sesi çıkardı.

"Şimdi, biraz dolaşalım mı?"

"Tek mi"

"Hay-"

"Biz yorgunuz siz gidin" Changbin bunu, sözümü keserek söylemişti.

Changbin artık best arkadaşımsın.

"Tamam o zaman tek gidelim" dedi Minho, gülümseyerek.

"Pekii" dedim.

_____________________

Minhoyla birlikte ayakkabılarımızı giyip dışarı çıktık. Sinemaya götürücektim onu. Anime dünyasında da böyle şeyler olduğu için garipsemiyordu.

İnsanlar çok yoktu. Çünkü hava soğuktu. Sadece bazı yaşlılar geçiyordu.

Sinema alanına gidene kadar sohbet ettik.

"Ne izliycez Jis?"

"Komik bi film izliyelim bence"

"Bana uyar"

Minho ile izleyeceğimiz şey de seçmiştik.

"2. Oda"

"Hadi geçelim"

İzleyeceğimiz sinema odasına doğru ilerledik. Koltuklarımıza oturup filmin başlamasını bekledik.

yarım saat sonra

"LFLFCMDŞCM(kahkaha) "

İkimizde çok gülüyorduk. Resmen hayatımda hiç komik film izlememişim gibi.

Gülüşü çok güzel.. Işıkların açılıp reklamın girmesiyle kendime geldim. Kendime gelince ne zaman yukarı kıvrıldığını bilmediğim dudaklarım ve Minho'nun gülüşüne odaklanan gözlerim normale döndü.